Al 1 jaar mama van 3 kinderen, is het echt zo zwaar? ;)

Ik ben alweer ruim een jaar een mama van drie kindjes en toen ik mama van een kindje was keek ik altijd op tegen moeders met drie kinderen. Jeetje wat druk/zwaar, dacht ik gelijk. Als ik nu vertel dat ik drie kindjes heb, dan krijg ik ook altijd gelijk te horen: wow leuk, maar wat druk of zwaar. Is het echt zo druk en zwaar? Viel het mee of valt het tegen? Wat gaat makkelijk en wat is pittig? Ik deel mijn eerlijke ervaringen als mama van drie kinderen.

Lees ook: Het derde kind dilemma, wel of niet?

De eerste periode als mama van drie kinderen
Eigenlijk is het me reuze meegevallen, vooral de eerste 9 maanden. De overgang van 1 naar 2 kinderen vond ik intens pittig, maar ook dat was na een maand wel gewoon geworden, maar de overgang van 2 naar 3 kinderen vond ik heel makkelijk. De baby ‘doe je er gewoon bij’ is iets wat veel moeders van drie kinderen zeggen en wat ik zelf ook kan beamen. Een baby slaapt veel en wij hebben het geluk dat alledrie onze kindjes heel makkelijk zijn. Ze sliepen allemaal vanaf 2-3 maanden door dus wij krijgen voldoende nachtrust en ook overdag hebben we geen hele lastige momenten. Die eerste periode als mama van drie is me dan ook alles meegevallen. Ook vond ik het fantastisch, Lana en Aimy zijn echt als een soort moedertjes voor Feline en wilden me overal bij helpen, heel bijzonder om dat mee te maken. En daarna is dat ook niet veranderd. Ik ben enorm trots op mijn meisjes en vind het geweldig om te zien hoe fijn ze het samen hebben.

Hoe ervaar ik dit nu?
Sinds dat Feline wat groter wordt, begint te kruipen en eerste stapjes maakt hier en daar, merk ik dat het wat pittiger wordt. Ze is meer wakker overdag en heeft meer aandacht nodig. Logisch ook en dat vind ik ook heel fijn, je krijgt namelijk veel meer contact met je kindje en ook de interactie tussen de drie kindjes wordt leuker. Ze gaan onderling meer contact hebben, elkaar opzoeken, onderonsjes hebben en veel plezier met elkaar beleven. Wel heb ik het wat drukker gekregen daardoor. Een baby die kan kruipen moet je constant in de gaten houden en als ik dan ondertussen even een boekje lees met Aimy of een knutselwerkje maak met Lana, dan is het soms wat moeilijker de aandacht te verdelen. Lana en Aimy komen qua ritme heel erg overeen. Ze hebben dezelfde tijden qua opstaan, eten en naar bed gaan en ik doe hun tegelijkertijd in bad en naar bed. Feline haar ritme is anders, zij doet nog wat slaapjes overdag en zodra ik klaar ben met het avondritueel van Lana en Aimy, dan is het 19.00 en ben ik best moe. Op dat moment begint het avondritueel met Feline omdat zij nog een laatste voeding krijgt en haar avondpapje. Tot je dan eindelijk een momentje van rust kan pakken is het alweer 20.30. Nog steeds lekker op tijd maar dit is wel anders als toen we nog maar twee kindjes hadden. Dit zal met de tijd wel veranderen waardoor het avondritueel met alledrie de meisjes tegelijkertijd kan en dan wordt het ook weer makkelijker voor ons.

Lees ook: 10x Wat zo makkelijk is met het derde kind.

Toch vind ik het moederschap van drie kinderen enorm meevallen, ten opzichte van mijn verwachtingen vooraf. De kinderen kunnen heel goed samen spelen dus ik hoef er ook niet continue bovenop te zitten. Dit maakt het makkelijker dan wanneer je bijvoorbeeld een kindje hebt waar je dan automatisch wat meer mee gaat spelen. Nu willen ze soms niet eens dat ik meespeel omdat ze samen helemaal in hun spel zitten. Lana wordt ook al heel zelfstandig, zij kleedt zichzelf aan en uit bijvoorbeeld en doordat zij doordeweeks op school is, heb ik meer tijd voor Aimy en Feline.

Wat voor mij de belangrijkste eyeopener is geweest, is dat ik als mama van drie enorm veel ervaring heb en ook heel relaxed in het moederschap ben gaan staan. Waar ik bij Lana al kon stressen om iets kleins, draai ik er nu mijn hand niet meer voor om. Ik maak me niet meer zo druk en ik leef met de flow van de dag. Jep, het is een chaos thuis, het huishouden is niet op orde en ik kom overal te laat. Maar we genieten van iedere dag en hebben het samen goed voor elkaar. Ik wou dat ik zo relaxed en ervaren was geweest toen ik voor het eerst mama was, maar ik ben blij dat ik die ervaring nu heb nu ik mama van drie meisjes ben.

Voor iedereen die een derde kindje overweegt (als het gegeven is) of wie zwanger is van nummer drie, don’t worry, het komt allemaal goed en het is het mooiste wat er is, mama zijn.

Ik ben benieuwd wat jullie ervaringen zijn, hoeveel kindjes heb jij en welke overgang vond je het makkelijkst of pittigst? Klets erover mee bij de reacties hieronder of op social media.

Volg mij via Bloglovin', Instagram of Facebook of Youtube.


Meld je gratis aan voor de Kel-E-Mail en ontvang toffe bonussen, exclusieve content en elke twee weken een feestje in je mailbox

 

dit veld niet invullen s.v.p.

25 gedachten over “Al 1 jaar mama van 3 kinderen, is het echt zo zwaar? ;)”

  1. Ik heb er twee! Mijn dochtertje is 1 jaar en 8 maand en mijn zoontje 5 maand. Ook al is het soms pittig als ze me beide nodig hebben vond ik de overgang van geen kindjes naar 1 kindje moeilijker dan van 1 naar 2. Ik maakte me over alles zorgen, twijfelde heel de tijd aan mezelf waardoor ik geen tijd had om te genieten. Nu geniet in van beide en voel ik me zoveel zekerder als mama

  2. Ik ben sinds ongeveer 3 weken mama van 3 kindjes. Alles gaat inderdaad vanzelf, wel vind ik het wat meer timen nu de oudste naar school gaat. Maar dat zou met 2 kinderen óók zijn geweest. Ik ben overal net wat makkelijker en meer zelfverzekerd in.

  3. Hey kelly,
    Super leuk om te lezen. Wij hebben een zoon van ruim 1,5 jaar en zijn nu aan het hopen en wensen voor een 2e wondertje. Dus herkenbaar is je verhaal nog niet voor mij. Maar we hebben we al dingen die we bij een eventueel 2e kindje anders zouden doen door de ervaring met onze zoon.
    Fijne dag.

  4. Wij twijfelen over een eventuele derde. Lijkt me super leuk namelijk.
    Alleen ik werk 38 uur en man 50 uur. Wanneer jij klaar bent om 2030 begint t hier pas. Wij zitten meestal pas rond 2130 en dan moet de hond bijv nog uit.

    Super knap hoe je t doet!

  5. In mijn omgeving wordt de overgang van 1 naar 2 kinderen altijd gezien als de meest pittige overgang, precies wat jij ook zegt eigenlijk. Ik moet nog gaan bevallen van mijn eerst (over +/- een maand), dus heb hier natuurlijk nog geen ervaring mee. Wie weet komt er bij mij ooit een derde, ik ben benieuwd hoe ik er dan over denk.

  6. Wij hebben 3 jongens en ik vond de overgang van 1 naar 2 reuze meevallen, baby 2 was enorm makkelijk en sliep veel en huilde zelden. De overgang van 2 naar 3 vond ik wel erg pittig, baby 3 huilde veel, was heel onrustig en sliep niet zoveel. Hij ging met 6 maanden al staan en met 7 maanden liep hij langs de tafel en nu is hij net 8 maanden en kan lekker rondkruipen en met zijn broers spelen en nu word het hier juist makkelijker ? gek dat dat zo kan verschillen allemaal he, het scheelt zoveel hoe je kindje is!

  7. Wij hebben 3 jongens en ik vond juist de overgang van 2 naar 3 heel pittig. De overgang van 1 naar 2vond ik erg meevallen, onze 2e was een heel makkelijke baby, hij sliep veel en huilde zelden. Maar onze 3e boy huilde veel en was heel onrustig, en toen vond ik het enorm pittig vooral omdat je er nog 2 hebt die je ook aandacht wil geven, de osteopaat heeft wel goed geholpen maar de onrust is wel gebleven, hij stond met 6 maanden en met 7 maanden liep hij langs de tafel, nu is hij net 8 maanden en word het een stuk makkelijker nu hij rond kan kruipen en met zijn broers kan spelen. Apart dat het zo kan verschillen he, het ligt er ook zoveel aan hoe je kindje is!

  8. Wauw!! Dit geeft echt een bevestiging voor mij! Wij hebben 2 prachtige en lieve dochters. Maar langzaam sloop de wens voor een derde kindje bij ons naar binnen. Nu we dit echt besloten hebben heb ik af en toe de angst of dit niet te druk wordt. Maar nu ik dit heb gelezen weet ik het zeker! Alles komt goed! Bedankt !

  9. Wat leuk hier maar 1 kindje omdat we 2 of meer gewoon te druk vinden in combi met werk (defensie ) en mijn eigen werk.
    Maar het ziet er altijd zo gezellig uit

  10. Hier sinds 13 dagen mama van drie meisjes( bijna 3, 1 1/2 en 0) Ik vond de overgang van 1 naar 2 super intens. Maar van 2 naar 3 tot nu toe reuze meevallen. De oudste hebben vrijwel hetzelfde ritme wat heel erg scheelt.

  11. Wij hebben 3 kinderen. De oudste is 7, de tweede 4 en de derde 2.5. De overgang van 0 naar 1 vond ik pittig. De tweede deden we er gewoon bij. En met de derde was het heel pittig en druk. Dat komt ook door haar vele voedselallergieen waardoor ze veel huilde en vaak ziek was. Nu is ze bijna 3 en gaat het echt super. Heb me nog nooit zo rustig gevoeld als moeder. Had dat nooit meer verwacht. Heerlijk genieten.

  12. Ik heb twee dochters. Ik vond van 0 naar 1 echt heftig. Je weet niks en wil t beste voor je kind. Die onzekerheid, ik kreeg er stress van! Van 1 naar 2 baby’s vond ik daar
    In tegen en stuk makkelijker. Je weet wat je staat te wachten en ben gewoon veel zelf verzekerder. Nu nog de grote vraag komt er een 3e.

  13. Wat fijn om te lezen!
    Ik heb soms blinde paniek hoe ik het straks allemaal ga doen als thuisblijf moeder. Nu zwanger van baby nummer 3. Bij mij zit er qua leeftijd volgens mij wel net iets minder tussen (20mnd en 23 mnd) maar dit is wel gerust stellend.
    Het is nu soms al erg zwaar maar ergens weet ik ook wel dat het uiteindelijk allemaal wel goed komt.

  14. Wij hebben 2 kinderen. Een zoontje van net 3 jaar en een dochtertje van 2 maanden. Ik moet zeggen dat ik de overgang van geen naar 1 kindje zwaarder ervaar als nu van 1 naar 2. (Tot nu toe?). Waarbij ik van de eerste nog wel eens onzeker kon zijn net als wat jij beschrijft over de kleine dingen Ben ik nu meer ervaren en wat “makkelijker” in bepaalde dingen. Het ligt er denk ik ook erg aan wat voor een kindje je hebt, en hoe je zelf misschien bent als ouder. De 2e van ons is een rustig en tevreden meisje wat ook met 5 weekjes al fijn door sliep, waardoor wij wat meer onze nachtrust kunnen pakken. Dit scheelt ook enorm. Als ze straks iets ouder word, meer kan en wat meer wakker gaat zijn overdag denk ik wel dat het weer iets pittiger gaat zijn. Maar daar groei ik ook vast wel weer in mee. Ondanks dat ik ook wel dagen heb dat ik weleens met me handen in me haar zit en ik de oudste wel achter het behang kan plakken EN de jongste ook tegelijk mijn aandacht vraagt , voel ik me met 2 kinderen op de een of andere manier veel meer compleet en gelukkig als moeder. Meer liefde om te geven.

  15. komend uit een gezin van 5 ? #datispasdruk hahah Zoveel respect nog steeds voor onze moeder. #lovethechaos #nietvaakeenopgeruimdhuismeegemaakt #nuwel #al2hethuisuit

  16. Wat heerlijk om te lezen dat je zo geniet van mama zijn!! En herkenbaar. Ik heb 2 jongens van 7 jaar en bijna 2. Het verschil kwa leeftijden vind ik best lastig soms omdat de 1 het ander niet leuk vind om te doen daardoor is de aandacht verdeling lastig maar dat lossen we op door met de oudste alleen dingen te doen zoals voetballen. Veel liefss Steffie

  17. Ik heb één dochter en hoop ooit nog een tweede kindje te mogen krijgen. Door verschillende mensen om mij heen met 3 kids (waaronder jij) zit ik ook aan 3 kids te denken. Lijkt me heerlijk chaotisch gezellig. Mijn man wordt bij het idee minder gelukkig, hahah! Lijkt mij ook heel spannend zo’n overgang van weer een kindje erbij.

  18. Ik heb er twee en terwijl ik van 0 naar 1 onwijs heftig vond, vond ik van 1 naar 2 helemaal niet zo erg. Nu ze ouder worden vind ik het wel pittig omdat ze samen heel druk zijn en ik eigenlijk helemaal niet zo goed tegen drukte kan. Tel daarbij op dat de jongste van anderhalf slecht slaapt en ik heb een enorm kort lontje. Hopelijk komt daar snel verandering in want als ik relax ben en de kinderen doen gewoon hun ding, dan vind ik het fantastisch. Maar die derde komt er niet in 😉

  19. Wow, lastig! Mijn wens voor een derde is groot maar ik heb twee pittige ventjes. De eerste kwam totaal onverwacht waardoor ik nog niet klaar was om moeder te worden en er niet optimaal van kon genieten maar wel helemaal in het moederschap op ging. De tweede was een cadeau, dat gevoel dat je zo graag een kindje wilt. Een lieve jongen maar een huilbaby. Beide kinderen zijn erg gevoelig en mijn zwangerschappen waren door maanden 24/7 overgeven loodzwaar. Ik droomde altijd al van een groot gezin en de jongens willen ontzettend graag een babybroertje of zusje. De jongste slaapt net een maand door, hij wordt bijna 3. De angst voor een helse zwangerschap en huilbaby is groot. Ik geniet onwijs van mijn kinderen en we hebben het ontzettend leuk. Maar waar doe ik goed aan? Het is gevoel versus verstand. Lastig!

  20. Leuk artikel helemaal mee eens!
    Ik ben inmiddels 10 weekjes mama van 3 kindjes, waarvan de oudste nog geen 3 is.
    Het valt me echt reuze mee!
    Alles gaat vanzelfs en als ik zie hoe gek ze op gek ze op elkaar zijn smelt ik.
    Ik krijg ook vaak de opmerking: poeh zal je je handen wel vol hebben he!
    Maar eigenlijk vind ik dat wel meevallen haha.

  21. Zijn kinderen zwaar!? Ik heb thuis 6 kinderen
    Het is ontzettend gezellig en ik geniet er elke dag van

  22. Ik heb 3 kinderen van 1,2 en 4 jaar..

    Mijn huishouden is op orde maar ik vind alles wel ontzettend zwaar! (Heb ook reuma)
    De laatste 2 waren zeg maar cadeautjes en alles is best dicht op elkaar!
    Ik geniet wel van het moeder zijn maar ik raad iedereen het hebben van 3 kinderen af!!
    Je heb bijna geen tijd voor jezelf en raak daardoor zo goed als al je vrienden en contacten kwijt!

    Psychisch is het hebben van 3 kleine schatjes erg zwaar en vooral als je ontzettend van een schoon en opgeruimd huis houd! Hahaha

  23. Mijn moeder heeft ook 3 kids; ik, mijn broer en mijn zus. Zij heeft het alleen niet echt zo ervaren, aangezien mijn broer en zus 5 jaar schelen en ik scheel 12 jaar met mijn broer. Ik ben echt een nakomertje en dus heeft mijn moeder 3 kids in totaal maar nooit echt ervaren hoe het is met 3 (kleine) kids samen. 😁

  24. Wij hebben 2 kinderen van 5 en 2 jaar, ik vond de overgang van geen kinderen naar onze eerste het pittigst, ook omdat we al lang samen waren (10jr) en onze vrijheid gewend waren, maar ook omdat onze oudste een pittig meisje was, wat moeilijk sliep en het lang duurde voor wij onze nachtrust weer hadden. Onze 2e, een jongen, was zoveel relaxter, misschien omdat wij ook relaxter waren? Maar tot nu is hij ook echt rustiger (geen heftige peuter driftbuien nog gezien ;-)). Ik zou héél graag een 3e willen, maar manlief twijfelt, die vindt het wel druk zat zo.. Maar heb altijd gedroomd van een gezin met 3 kinderen! Wie weet wat de toekomst gaat brengen.. Het helpt iig om jouw verhaal te lezen dat een derde makkelijk mee gaat in het ritme!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.