Papa Yannick : ‘Mijn eerste jaar als vader’

61 reacties / MOEDERSCHAP, PERSONAL / Door

Vandaag schrijft Yannick een mommy monday artikel voor jullie, vanuit zijn perspectief als vader. Yannick: ‘Na mijn eerste artikel over de bevalling van Kelly, schrijf ik nu een artikel over mijn eerste jaar als papa. Een bewogen jaar waarin veel gebeurd is. Heel veel hoogtepunten maar ook wat belangrijke levenslessen. Vandaag deel ik een terugblik op deze tijd. Van geboorte tot aan nu, verteld in een notendop. Lees je met me mee?


Geboorte!
Vanaf het moment dat ik Lana zag, moest ik enorm wennen aan het idee dat ik papa was geworden. Ik zag een prachtig mooie baby. Het was mijn dochter. Ik voelde meteen de verantwoordelijkheid, die het met zich mee bracht. Lana zag er klein, mooi en kwetsbaar uit. Op het moment dat ik Lana aan keek, keek ze mij vertrouwd aan en dat bracht mij rust. Als papa keek ik er na uit dat ik mijn dochter het ziekenhuis uit zou dragen in de maxi-cosi. Met zo veel trots liep ik te pronken met mijn dame.

Een maand later, rond de feestdagen begon Lana haar omgeving te ontdekken en te glimlachen. Daar wil je als vader zo veel mogelijk gebruik maken. Ik pakte Lana vast en ging met haar dansen, onder begeleiding van onze muziek-kerstboom. Veel gekke bekken en geluiden maken doe ik als vader vaak om mijn meisje te amuseren. Terwijl Lana groeit zie ik dat ik mee groei als papa. Het verschonen van luiers en haar verzorgen werd steeds makkelijker. Als papa is je dochter alles voor je. Met Lana dansen, spelen en haar aanmoedigen als je ziet dat ze begint te draaien, zitten en kruipen. Ik geniet er ontzettend van.

Het nieuwe jaar begon met een verandering van baan. Met de steun van thuis kwam ik door deze lastige periode. Gelukkig blijf ik als papa vrolijk. Samen met Kelly en Lana maakten we leuke uitstapjes wat voor fijne afleiding zorgde. In maart vond ik een nieuwe baan en kwam er wat rust. Na een lange werkdag verheug ik me iedere keer weer als ik bij thuiskomst de grote glimlach bij Lana zie. Ondertussen waren we bezig met verhuizen naar het huis waar we nu wonen. Door deze drukke periode kom je zo af en toe tijd te kort voor elkaar (als ouders). Kelly en ik nemen gelukkig wel voldoende de tijd om samen leuken dingen te doen, zoals uit eten gaan, film kijken of af te spreken met vrienden.

In Juli heb ik als vader goed gebruik gemaakt van de hulp van mijn kleine meid. Samen met Lana (en natuurlijk Mascha) heb ik Kelly ten huwelijk gevraagd. Het idee dat Lana aanwezig is bij ons trouwen vind ik fantastisch. Dan kan deze trotse papa in de spotlights met zijn dochter dansen. Ik kijk ontzettend uit naar onze bruiloft en ik vind het geweldig dat onze dochter bruidsmeisje zal zijn. Het is echt een kers op de taart om onze liefde en ons gezinnetje te vergulden.


Als vader heb ik soms gedacht dat ik faalde als papa. Bijvoorbeeld het moment dat Lana uit bed viel en ik niet snel genoeg was om haar op te vangen. Het gevolg was dat er een scheur zat in het beentje van Lana. Dat neem ik mijzelf nog steeds kwalijk, ook al is het goed afgelopen. Dat zijn momenten dat ik twijfel als vader. Ben ik sterk genoeg om vader te zijn en de verantwoordelijkheden te dragen. Zulke gedachtes komen dan langs. Gelukkig krijg ik van Kelly, Lana en mijn naaste familie de bevestiging dat ik een hele goede vader ben. Het gevoel dat ik als vader faal is nu gelukkig aan het verdwijnen.

Inmiddels is Lana alweer een jaar oud. In deze periode zie ik Lana veranderen, verdwijnt de baby en wordt ze echt een prinsesje. Papa’s Prinsesje! Lana gaat meer haar eigen zin ontwikkelen en dat zie ik terug sinds haar verjaardag. Voor mij is het super leuk om te zien hoe Lana hiermee omgaat. Ze geniet ontzettend van alles om haar heen. Ik zie dat ze erg op haar mama lijkt. Lana vind het fantastisch om in het middelpunt te staan. Ik ben benieuwd hoe dat zich gaat ontwikkelen in de toekomst. Papa en mama gaan hun handen vol krijgen met haar. Niet alleen van lastige momenten maar vooral van liefde. Dat is Lana voor mij, een bommetje vol liefde.

De onzekerheid die ik heb gehad als vader, is deze week helemaal weg gegaan. Op de dag dat ik dit artikel schreef kreeg Lana, door hoge koorts een epileptische aanval (ook wel een koortsstuip genoemd). De manier hoe ik adequaat heb gehandeld en erop heb gereageerd gaf mij de zelfzekerheid dat ik altijd, waar en wanneer ik ook ben, er voor mijn lieve dochter zal zijn.

Ik kijk terug op een aangrijpend jaar vol mooie momenten maar ook belangrijke levenslessen. Ik ben trots op mijzelf als vader, op Lana als onze dochter en op Kelly als mijn toekomstige vrouw. Papa worden is een nieuwe rol in je leven maar het is de mooiste rol die ik ooit heb mogen vervullen, naast de rol als geliefde van Kelly.

Groetjes Yannick.

Dankjewel Yannick voor het delen van je artikel! Ik zit je artikel in te plannen met wat tranen in mijn ogen. Zo lief hoe je dit in woorden kunt neerzetten. We zijn benieuwd naar jullie reacties in de comments.

Volg mij via Bloglovin', Instagram of Facebook of Youtube.


Meld je gratis aan voor de Kel-E-Mail en ontvang toffe bonussen, exclusieve content en elke twee weken een feestje in je mailbox

 

dit veld niet invullen s.v.p.

61 gedachten over “Papa Yannick : ‘Mijn eerste jaar als vader’”

  3. Manon

    Wauw, een heel mooi artikel. Inderdaad mooi dat je door een helaas heftige gebeurtenis je zelfvertrouwen in jezelf als vader hebt gekregen! Het lijkt me inderdaad ook moeilijk om soms met de verantwoordelijkheid van “een ouder zijn” om te leren gaan. Kan ik me nu nog niks bij voorstellen.
    Manon onlangs geplaatst…Win: Happily Healthy kerstpakketjeMy Profile

  8. Anouk

    Wauw mooi geschreven! Al vroege traantjes pin ik weg! 🙂 echt een lieve papa ben jij voor Lana 🙂

  9. Diana Carlton

    Wat mooi geschreven! Opeens draag je zoveel verantwoordelijkheid voor zo’n klein mensje, je wil haar voor alles behoeden en er altijd voor haar zijn om haar te beschermen. Ik denk dat ik niets anders kan zeggen dan dat jullie geweldige ouders zijn voor Lana, jullie vormen een mooi gezin!
    Diana Carlton onlangs geplaatst…Photo bomb: week 48My Profile

  15. Kiki

    Wat een mooi artikel, ik zat ook met tranen in mijn ogen!
    Je hebt het heel erg mooi verwoord Yannick!
    Xx Kiki

  23. Elin

    Wauw! Ik reageer normaal gesproken eigenlijk nooit, maar ik wil nu echt even zeggen dat ik het ontzettend mooi vind hoe Yannick zijn gevoelens beschrijft in dit artikel. Mooi dat hij kan toegeven soms onzeker te zijn, en zichzelf dingen te verwijten. Nog mooier dat hij onlangs het voor zichzelf de bevestiging heeft gekregen dat dit niet nodig is! Ik ben er helemaal stil van.

  28. Miranda

    Wauw wat heb je dat mooi geschreven Yannick. Mag je best trots op zijn:) bijzonder om te mogen lezen over jouw eerste jaar als vader van Lana! Op naar nog veel meer mooie jaren samen;)
    Miranda onlangs geplaatst…November in foto’sMy Profile

  30. Linda

    Wauw! Wat een prachtig en open, persoonlijk artikel is dit geworden! Ik vind het zo knap dat je ook toegeeft dat je soms denkt te falen als vader – ook al is dat dan niet zo. Echt heel mooi 🙂
    Linda onlangs geplaatst…Day Zero Project | Boeken.My Profile

  31. lifesabout

    Wat prachtig en eerlijk geschreven. Mijn man zegt veel te herkennen in zijn verhaal, zoals de onzekerheid als vader of je het goed doet. Ik denk dat er geen standaart is ‘of je het goed doet of niet’. Als je zorgt vanuit je hart, dan is dat altijd het beste.

  33. Elise | The Beauty Suitcase

    Wat een prachtig artikel, ik krijg er helemaal een brok van in mijn keel! Vind het heel knap dat je adequaat heb weten te handelen tijdens zo’n epileptische aanval. Mijn moeder heeft zware epilepsie (al gaat het nu, na een hersenoperatie, eigenlijk heel goed *knocks wood* )dus ik weet maar al te goed hoe eng zoiets is en wat een onmacht je voelt.
    Elise | The Beauty Suitcase onlangs geplaatst…#Personal – Birthday, Spain & Blogger EventsMy Profile

  34. judith

    Wat heb je dat mooi geschreven, echt heel mooi gedaan. ook mooi hoe je het allemaal zo heb beschreven. Je bent een goede vader!!

  36. Jennifer

    Mooi geschreven Yannick! Ik hoop dat mijn vriend ook snel zal wennen aan zijn nieuwe rol straks en er een jaar later ook positief op terug zal kijken hoe hij gegroeid is. Ook fijn om te lezen dat niet alleen de newborn mama’s, maar ook de newborn papa’s de onzekere momenten kennen. Toch goed dat je samen groeit in de ouderrol en elkaar aanvult waar nodig. Lijkt me voor Kelly ook fijn dat er zo iemand naast haar staat!
    Jennifer onlangs geplaatst…De Wandtak van ActionMy Profile

  37. Maris

    Tranen in mn ogen bij dit artikel. Yannick, jij praat zo vol liefde over Lana, en hoe ik je zie in Kelly haar vlogs ook altijd zo lief en leuk met Lana geef jij (en Kelly ook) haar zoveel liefde. Dat is het belangrijkste wat een kind/ mens nodig heeft. Ik wou dat ik dat ooit van mijn vader gehad had.
    Naar mijn mening ben je al super papa als je je kind liefde en aandacht geeft zoals jij doet. En als je er bent voor je kind. Want dat is wat ik altijd gemist heb van mijn vader, dat is het enige wat ik van hem gewild had.
    So keep going on this way! 😀

    Gr Maris

  42. Thirza

    Jullie zijn een prachtig gezin. Hoe jij je rol als vader van Lana hier beschrijft en hoe ik het zie als ik bij jullie ben is erg mooi. Je twee lieve dames zullen apetrots op je zijn.

  46. Marieke

    wat mooi en eerlijk geschreven! Je raakte me echt even je angst om geen goede vader te zijn. Bijzonder dat je hier zo over nadenkt en dit zo belangrijk vindt! Bewijst des te meer wat een goede vader je bent 😉
    Marieke onlangs geplaatst…dagelijkse make-upMy Profile

  51. Carla Bast

    Oooooooh pffffff kan wel janken …… Wat een eerlijk ,kwetsbaar en mooie post van papa Yannick ❤️
    Dat zijn de echte mannen en je mag trots zijn op jezelf !
    Néver change man , je bent een kanjer ❤️

  53. Miranda

    Wat een lief artikel! Lana boft met twee van zulke toegewijde en lieve ouders. En een ongelukje zit in een klein hoekje. Kan me nog goed het moment herinneren dat ik mijn oudste van de commode pakte lachend…beetje de lucht in deed lachen en bam..hoofdje tegen het plankje aan. Bij de tweede hing deze er dus niet. Voelde me ook zo schuldig maar het kan elke ouder overkomen.
    Miranda onlangs geplaatst…New in| Hema agendaMy Profile

  54. Jessica

    Lief stuk zeg! Ik denk overigens dat sommige ‘schuldgevoelens’ naar je kinderen altijd blijven. Ongelukken gebeuren en hoe naar ook, helaas is niet alles te voorkomen. En sommige dingen horen er een beetje bij (al kun je mij iedere keer weer opvegen als mijn dochter een tand door haar lip valt ;:)
    Jessica onlangs geplaatst…Het lekkerste saucijzenbroodje maak je zelf!My Profile

  57. Winnie

    Kippenvel! Super leuk dat je dit deelt Yannick. Ik denk dat iedereen wel eens denkt dat hij/zijn faalt op sommige gebieden, in jou geval of je wel een goede vader bent, maar ik weet zeker dat jij een goede vader bent! Dat spat gewoon af van dit verhaal.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.