Nog 2 weekjes en dan is het schooljaar alweer voorbij en daarmee zit het eerste jaar basisschool voor mijn oudste dochter er alweer op. Dat betekent ook dat mijn eerste jaar als ‘basisschool mama’ erop zit, om het zo maar te noemen. Ik vond dit jaar enorm wennen en een flinke omschakeling ten opzichte van het ritme  en leven dat we daarvoor hadden. Ik kijk er in deze blog op terug. Hoe vond ik de eerste periode basissschool (overweldigend!) en hoe ervaar ik dit nu? Een handige blog voor mama’s die dit allemaal nog gaan ervaren.
Basisschool: een enorme omschakeling
Help, mijn kind gaat naar de basisschool, schreef ik in oktober. Ik zeg eerlijk, ik vond het een enorme omschakeling, die eerste tijd op de basisschool. Daarvoor ging Lana 2 ochtenden per week naar de peuterspeelzaal en konden we verder onze tijd indelen hoe wij dat wilden. Ik werkte toen ook al 3 dagen maar we konden hier qua opvang heel makkelijk omheen werken en ik werk zo flexibel dat ik ook zo kon kiezen om lekker samen een rustige ochtend te houden. Qua ritme vond ik het daarom enorm wennen om ineens 4 dagen per week (de kleuters van 4 jaar zijn elke woensdag vrij) om 8.30 uiterlijk op school te zijn. Bij de peuterspeelzaal had je een soort inloop tijd tussen 8.30 en 8.45 en mocht je nog even blijven om te spelen, maar nu is het echt zo dat je niet later kan binnenwandelen op je gemakje en gelijk afscheid neemt.
Dit nieuwe ritme is overigens wel heel fijn, het zorgt voor een duidelijk ritme verschil tussen weekenden en doordeweeks en door op tijd op te staan ervaar ik mijn dag ook als productiever en heb ik meer energie. Maar wennen was het wel en die woensdag waarop we rustiger aan kunnen doen en ik tevens mijn vrije dag heb, is dan wel echt zalig.
Nog iets waar ik zo aan moest wennen was het ritme op school. De regels. Het gebrek aan overdracht vanuit de juf. Op de peuterspeelzaal krijg je na de ochtend een korte overdracht terug van hoe het gegaan is met je kindje, waar ze tegenaan zijn gelopen of wat juist heel goed ging. Gewoon even wat meer informatie. Op de basisschool waar mijn dochter zit, is dat niet gebruikelijk en krijg je pas overdracht wanneer er specifiek iets aan de hand is of tijdens de oudergesprekken. Daar moest ik echt even aan wennen en dat moest ik leren loslaten.
Ik merkte dat ik in het begin enorm moest wennen aan de regels die de school hanteert. Zo mag je enkel op maandag en vrijdag wel de school mee inlopen en even het klaslokaal in om te kijken wat voor werkjes je kindje heeft gedaan en gewoon nog even te zien wat je kindje allemaal doet, voor je zelf vertrekt, en op dinsdag en donderdag is het de bedoeling dat je van je kind afscheid neemt bij de deur en zij/hij zelf naar binnen gaat. Ik vond dat aan het begin zo erg, mede omdat ik voelde dat mijn dochter mij nog nodig had zo aan het begin van de dag, dat ik dus stiekem dan wel mee liep (eigenwijs) maar werd voor mijn gevoel een beetje weggekeken door de juf. Later toen ook Lana hierin groeide voelde dat wel als okĂŠ en begon ik steeds meer te begrijpen waarom ze dit zo doen. Het hoort allemaal bij het leren loslaten van je kindje, niet makkelijk maar wel belangrijk.
Ik merkte dat ik tijd nodig had om alle regeltjes en werkwijzen te leren kennen. Toen ik me vaker heb opgegeven om te helpen met bijv. een schoolreisje, bezoekje bibliotheek, oversteek diploma, ging ik ook beter de werkwijze, de kinderen in de klas en de sfeer leren kennen en toen kreeg ik er ook steeds meer vertrouwen in. Ik zag mijn dochter ontpoppen en steeds beter in haar vel komen zitten terwijl we verder in het schooljaar komen en dat gaf mij ook veel vertrouwen in de school, de lieve juffen en de klas.
Het schooljaar is bijna voorbij en ik heb mijn dochter onwijs zien groeien en ontwikkelen. Van een beginnende kleuter naar een vrolijke kleuter die enorm veel geleerd heeft en goed in haar vel zit. Die met plezier naar school gaat en steeds meer haar eigen leven heeft, naast het leven met mij. Voor mij als moeder best moeilijk soms want je kindje maakt dingen mee waar je zelf geen weet van hebt omdat je er niet bij bent, maar wel een belangrijke stap in de opvoeding van je kindje en het leren loslaten daarvan. Ik ben enorm trots op mijn meisje en kijk heel positief terug op afgelopen schooljaar. Ik kan daarom oprecht zeggen hoe leuk deze fase is. Ik kijk uit uit naar de jaren die komen gaan.
Hoe heb jij het eerste jaar van je kindje op de basisschool ervaren? Zag jij er vooraf ook zo tegenop? Waar liep jij tegenaan en hoe heb jij dat vertrouwen gekregen om te leren loslaten? Ik kijk uit naar jullie reacties op social media of onder dit artikel.
Mooi geschreven, Kelly! Ik voel tijdens het lezen zelfs hoe je houding tegenover de school verandert ? Hier gaan mijn meisjes 3 ochtenden per week naar de opvang. Heb nog anderhalf/twee jaar te gaan totdat de oudste naar de basisschool gaat. Dat duurt gelukkig dus nog even, stop de tijd!
Pfoe, dat afscheid nemen aan de deur linkt me echt heel zwaar. Sowieso die regels. Wat ân omschakeling!
Kyra wordt in augustus 2, dus we hebben gelukkig nog even..
Ik ben ook heel benieuwd hoe ik het ga vinden. Guus wordt in mei 4 dus nu aan het oriĂŤnteren voor school (is maar 1 school hier in Raamsdonk dus dat wordt hem gewoon maar er al wel mee bezig).
Guus kijkt er al naar uit maar dat wegbrengen tot de deur zal voor mama wel een dingetje zijn ? en voor Guus ook wel denk ik. Hij kan soms nog zo aan mij hangen als ik hem naar de opvang breng
Mooi geschreven! Leuk om te lezen, ben zelf namelijk ook juf. Ik begrijp dat het lastig is dat er zo weinig overdracht is! Het liefst spreek ik de ouders elke dag, maar dit is helaas niet haalbaar met 25 ouders. Wij nemen ook voornamelijk contact op als er iets aan de hand is en aan het eind van de week stuur ik een weekbrief met een beschrijving van wat we gedaan en geleerd hebben een wat foto’s erbij :). Fijn dat het schoolleven wel bevalt :).
Als leiding bij de scouting sta ik vaak aan de andere kant van het verhaal. Ik zie kinderen binnen komen die echt hun ouders nog nodig hebben. Wij hebben de regel dat zodra de opkomst echt begint, dan moeten de ouders weg en dan mogen ze ook niet stiekem blijven hangen. Na een paar weken (soms maanden) merk je dat zelfs de meest verlegen kinderen veranderen en ze vaak vergeten dat papa of mama hen nog aan het wegbrengen is haha.
Het lijkt mij voor de ouder moeilijker dan voor het kind, maar het hoort allemaal bij het loslaten. đ
Interessant om je ervaringen te lezen; de overgang naar de basisschool is een hele overgang voor de kinderen zelf, maar ook zeker voor de ouders/het gezin. Ik sta aan de andere kant (kleuterjuf) en kan de spanning zo goed begrijpen!
Leuk/interessant om te lezen hoe de regels per school verschillen. Op mijn werk gaan de 4-jarigen na een wenperiode direct 5 dagen per week naar school. Wij starten om 08.30 (daarvoor een kwartiertje inloop). Na de kerstvakantie stimuleren we de kinderen van groep 2 afscheid te nemen bij de deur, de ouders van groep 1 mogen nog mee naar binnen. Niets is per definitie goed of fout!
Wat super dat je Lana in dit jaar hebt zien ontwikkelen, het gaat zo snel wanneer ze eenmaal op school zitten!
Nog 2 weken tot de zomer; een jaar gaat zo snel! Hier (omg. Utrecht) nog 4 âď¸?
Mijn oudste zoon gaat nu net 3 weken naar school, en zo, wat moet ik wennen. Ik keek er heel erg tegenop en vind het ook pittig. Hier zijn ze woensdag niet vrij, dus 5 dagen naar school. Het is zoân omschakeling. Gelukkig vindt hij het leuk op school, al merk ik wel dat hij moe is. Hij heeft 2 juffen en had vanaf de eerste dag al voorkeur haha. En dan het feit dat hij zoveel weg is en ik hem niet meer lekker thuis heb. Daar springen de tranen van in mân ogen. Ja het is goed, naar school, loslaten, maar wat heb ik het er moeilijk mee! Sommigen zeggen: heerlijk toch, lekker vrije tijd! Nou, geef mij maar mn jongetje lekker thuis.
Dit is ongeveer hoe ik erover denk haha…
Deze week zwaai ik oudste uit voor groep 8 kamp. Heel vreemd want voor mijn gevoel zit ze nog maar net op school. Als tip kan ik je meegeven; kijk goed wat werkt voor je kind en veer daar in mee. En blijf in de vrije tijd zorgen voor ontspanning en gezelligheid. Maar daar maak ik mij bij jouw gezin niet druk om ?
Mooi omschreven, komt overeen met wat mijn vriendinnen vaak omschrijven. Dat stukje loslaten is zelfs voor mijn meest nuchtere vriendinnen het grootste schakelpunt. Ik ben benieuwd hoe ik dit in de toekomst ga ervaren.
Jeetje wat een herkenning! Als ouder en kleuterleerkracht zie ik ook hoe het zo veranderd voor kind als ouders.
Bij ons op school is ook een spelinloop en kunnen we altijd even met ouders praten. Maar het schrift van het KDV of praatje van PSZ is er niet meer bij.
Maar schroom je niet om de leerkracht wat te vragen.
Mijn dochter is net 4 jaar geworden. Hier zijn ze om de week op vrijdag vrij en we hebben geen continuerooster. Dohter blijft 2 of 3 dagen per week over. Vooral omdat ze dat zelf erg leuk vindt. Ze gaat 1 dag naar de NSO en verder niet. Wij mogen mee de klas in tot de bel gaat. Vanaf groep 3 is dat in principe niet meer de bedoeling. Inderdaad erg leuke fase. Al mis ik inderdaad ook heel erg de overdracht.
Mijn zoontje gaat nu voor de 4e week naar school en ik moet toegeven dat ik het ook behoorlijk pittig vind. Hij is veel moe en daardoor ook minder te genieten. Gelukkig vind hij het wel heel leuk en dat scheelt al enorm. Ook vind ik het lastig dat je niet even rustig wakker kunt worden maar gelijk hup aankleden eten en naar school. Voorheen deden we lekker lui in de ochtend en in de middag vaak iets leuks dat gaat nu niet meer en vind ik erg jammer. Hoort allemaal bij het los laten hihi
Mooi om te lezen hoe jij het ervaren hebt en ook wel heel herkenbaar. Mijn oudste zit inmiddels in groep drie, maar toen ik haar voor het eerst naar school bracht, heb ik staan brullen in de klas. Vreselijk om haar los te âmoetenâ laten. Inmiddels heeft ze al echt haar eigen schoolleventje en ben ik er bij de speeldates alleen nog maar om te faciliteren. Na de zomervakantie gaat mijn middelste, kleine meisje naar school. Je zou zeggen dat ik inmiddels weet hoe het werkt en dat ik een beetje eelt heb ontwikkelt… maar mijn maag draait om bij de gedachte. Ik word gewoon een tweede keer die moeder die bij haar kind blijft zitten tot de les echt begint đ
hier was het wel een hele omschakeling vond ik mede doordat ze een continue rooster hadden dus ze bleven altijd over. en dat was dan daarvoor niet dus ik was ineens de hele dag mijn kids kwijt!ik moest daar heel erg aan wennen maar de meiden niet zo want die gingen graag naar school đ
Mijn zoon zit nu net in zijn tweede schoolweek, hij vind het heel leuk maar is thuis wel wat stouter dan anders, toch ineens een heel ander leventje.
Ik vind vooral de âongeschreven regeltjesâ op school lastig.. die moet je helemaal zelf uitvinden. Het lijkt wel heel veel op de serie âDe Luizenmoederâ haha!
leuk geschreven hoe jij het ervaart wij hebben 4 kinders waarvan 2 op de bassisschool
Yara van 9 en lamijra van 7
de twee jongetje jasmijn en mijn jongetje gaan binnenkort 2 juli wennen op het kinderdagverblijf ook spannend en een enorme stap voor ons als ouders maar dat is weer een ander verhaal haha
ik moet eerlijk zegen dat ik het persoonlijk niet als heftig of moeilijk heb ervaren de eerste keer dat Yara en lamijra naar de bassisschool gingen
nu moet ik ook zegen dat de peuterspeelzaal bij ons in de school zit ook het kinderdagverblijf het is een brede bassisschool dus dat scheelt denk ik ook
het gebouw kenden de meisjes al en voor mij ook al vertrouwd
groep 1 zit naast de peuterspeelzaal lokalen
verder vond ik het wel spannend maar op een leuke manier
en wel een tikkeltje emotioneel en bewust momentje van he dat kleinige gaat er nu wel langzaam af van ons meisje
maar ik vond het vooral heel leuk. helaas had ze niet zo goede start wat juf betreft
maar na een paar gesprekjes kreeg ze dan ook een andere gelukkig want de juf kreeg zelf spanningen
en ging er dus voor een tijdje uit de andere juf bleef ze houden
verder maak ik mij meer zorgen om het kinderdagverblijf waar de jongste twee straks heen gaan dan voor de bassisschool .
en het brengen en halen en het ontbijt deed en doet mijn man allemaal want ik vertrek naar mijn werk smorgens vroeg
ik ging wel met hem mee de eerste keer brengen
dus aan dat ritme hoefde ik niet te wennen hij regelde dat allemaal
en nog
hij vond het wel lastig het halen en brengen want ze hebben geen continurooster
Leuk om eens het eens van een andere kant te lezen. Ik ben juf in een groep 0/1.
Mijn dochter was zo toe aan de basisschool… dat ik alleen maar blij was dat ze mocht gaan. Ze werd in mei 4 en kon dus nog gelukkig een week of 6 naar school voor de zomervakantie begon. Het gebrek aan informatie heb ik in groep 1 niet ervaren. Wij mochten gewoon mee naar binnen en de juf liep na school mee naar buiten dus genoeg momenten om even kort te vragen hoe het gaat. Ik vind het gebrek aan informatie nu ze in groep 4 zit, lastiger. Je hoort verhalen van je kind maar kunt door de matige communicatie niet alles plaatsen om haar te begeleiden bij problemen van kleine en grote aard. Ook malen de molens traag bij aanpassingen die ze nodig heeft aan haar lesprogramma. Best frustrerend…
Hier nog een juf dus het leuk vindt om te lezen hoe het van de andere kant wordt ervaren. Ik snap heel goed dat je eerst moest wennen dat je de school niet elke dag mee in mocht ,maar het loslaten is ook wel weer een heel goed dingetje. Fijn dat het nu zo lekker loopt op school. Met de andere meiden scheelt dit straks, Dan weet je hoe het er aan toe gaat.
Leuk om ook de andere kant eens te lezen, ook in de reacties. Ik ben zelf juf en zie vaak ouders heel erg slikken als ze hun kindje voor het eerst weg brengen. Ik merk dat het vaak, niet altijd, voor de ouders lastiger is dan voor het kind. Zodra hun papa of mama weg is gaat het vaak veel beter. Ik heb nu zelf net een kindje van een half jaar en kan me nu zo goed voorstellen hoe het moet voelen om je kindje voor het eerst naar school te moeten brengen. Snel afscheid nemen werkt het best, maar ja makkelijker gezegd dan gedaan! Fijn dat het bij jou nu heel goed gaat en dat Lana het naar haar zin heeft. Het allerbelangrijkste! En als je toch een vraag hebt oid kun je na schooltijd vast bij de juf terecht! Ik vind het als de kinderen opgehaald zijn nooit erg om even kort te bespreken hoe het gaat en anders even een afspraak maken kan ook hè!
Wat mooi geschreven, Kelly! Het is inderdaad een grote stap, niet alleen voor je kinderen, maar ook voor jou. Gelukkig zijn ze in goede handen van een fijne leerkracht. Hopelijk geniet je nog van de jaren op de basisschool die komen gaan (voordat ze al naar het VO gaan)! Anne
Stichting leerKRACHT onlangs geplaatst…Regeling Schoolkracht