Mommy monday: Een moeder is geboren

Nu ik zelf mama ben besef ik eigenlijk pas wat de rol van een moeder betekend in een gezin. Door zelf moeder te worden realiseer je je wat je eigen moeder altijd voor je gedaan heeft. Net zo goed als dit voor vaders telt. Nu ik zelf mama ben geworden besef ik zoveel dingen die ik me daarvoor niet kon voorstellen. Als een eerste kindje geboren wordt, dan wordt er ook een moeder geboren. Een meisje die verandert in een rol die uitgaat vanuit pure liefde. Ik ben zoveel dingen gaan realiseren nu ik zelf mama geworden ben. In deze mommy monday wil ik bespreken wat deze rol voor mij inhoudt. Met tegelijkertijd een groot compliment aan alle moeders in de wereld, wat een powervrouwen we zijn!

Toen ik nog geen moeder was, kon ik me allerlei voorstellingen maken van hoe het zou zijn. Als pedagogisch hulpverlener adviseerde ik moeders hoe zij het beste konden handelen op pedagogisch gebied ten aanzien van hun kinderen. Nu ik zelf mama ben besef ik eigenlijk pas in wat voor schuitje zij stonden. De onvoorwaardelijke liefde die je voelt als moeder zijnde kun je niet in boekjes leren.

Toen Lana een week geleden even flink ziek was, en ik me hartstikke zorgen maakte besefte ik wat voor kwetsbare rol een moeder eigenlijk heeft. De bezorgdheid uit angst dat je kindje iets heeft en niet lekker in zijn/haar vel zit. Iedere dag voor het slapen gaan even bij Lana d’r bedje kijken of ze wel goed ligt,  en als ik eerder wakker wordt als zij, even controleren of ze nog slaapt, en of ik haar vredig hoor ademen. Allemaal dingen die ik doe omdat ik zo veel van Lana houdt en me zo zorgen kan maken omdat ik het beste met haar voor heb. Ik besef nu pas dat mijn ouders dit ook altijd voor mij gedaan hebben.

Ik begrijp nu pas de bezorgdheid die bij het ouderschap hoort, een bezorgdheid die ik nooit eerder gevoelt heb. De bezorgdheid die mijn ouders ook over mij hadden en die ik altijd maar wegwuifde met, ja het gaat wel hoor, maak je geen zorgen.

Als mijn ouders dan vroeger bezorgd vroegen hoelaat ik thuis zou komen na het uitgaan, en ik vervolgens als een echte puber zei dat ze zich geen zorgen hoefden te maken, toen begreep ik niet waarom zo’n thuiskom tijd zo belangrijk was. Nu ik zelf mama ben, begrijp ik het eindelijk. Die onvoorwaardelijke liefde en bezorgdheid maakt dat je je zo gaat gedragen als ouder. Ik zie er nu al tegen op dat Lana straks in de puberteit dezelfde vragen aan mij gaan stellen.

Het ouderschap is helemaal niet makkelijk, eigenlijk bestaat er geen goed of fout. Als ouder ben je onzeker en bezorgd dat hoort er gewoon bij. Door moeder te worden ben ik heel anders gaan kijken tegenover mijn eigen moeder. Ik voel en zie nu wat zij ook allemaal voor mij gedaan heeft, en wat ik precies zo ook voor mijn eigen dochter wil doen. Het mag misschien allemaal heel cliche en sentimenteel klinken, het is echt zo.

Nu ik mama ben denk ik als ik iets ga doen altijd eerst aan Lana, en daarna aan mijzelf. Wil ik een avondje uit? Dat kan maar dan is het belangrijk dat ik eerst iets regel voor Lana. Wil ik lekker gaan shoppen? Dat kan maar het liefst koop ik spulletjes voor Lana, en daarna voor mijzelf. Door moeder te worden ben ik veranderd van meisje naar vrouw, en heb ik een andere kijk op het leven. De rol van een moeder is speciaal en die zou ik iedereen willen gunnen. De liefde die je terug krijgt van je kindje is net zo onvoorwaardelijk.

Ik ben heel benieuwd naar jullie reacties op dit artikel. De visie van mede-mama’s hierop maar ook op mommy-to-be’s of meiden die nog geen mama zijn. Hoe kijk je zelf op tegen je moeder, en wat ben je gaan beseffen door moeder te worden of hoe denk je dat je eigen rol als moeder zal zijn? Laat het me weten in de comments van dit artikel.

Liefs Kelly

Volg mijn blog via Bloglovin’ 

 

 

Volg mij via Bloglovin', Instagram of Facebook of Youtube.


Meld je gratis aan voor de Kel-E-Mail en ontvang toffe bonussen, exclusieve content en elke twee weken een feestje in je mailbox

 

dit veld niet invullen s.v.p.

26 gedachten over “Mommy monday: Een moeder is geboren”

  1. Zo waar! Ik heb mijn moeder onlangs gevraagd of ze nog steeds tranen in haar ogen kan krijgen als ze aan me denkt en dat is nog steeds zo, zelfs nu in 29 ben hihi.
    Gwen onlangs geplaatst…Second opinionMy Profile

  2. Ik begrijp me moeder nu beter. Wat je omschrijft de bezorgdheid en verantwoordelijkheid die je voelt. Heb zoveel respect voor haar en andere moeders, het bevallen alleen al. Dit heb ook gelijk tegen haar gezegd 🙂 hoop nu niet dat Elvy net zo een grote mond heeft. Verder was ik echt een voorbeeld kind hoor hihi…
    Whitney onlangs geplaatst…Verlof week #10My Profile

  3. Ik ben de laatste jaren vooral gaan beseffen hoe veel mam eigenlijk voor ons gezin doet. Als kind en puber zie je dat nog niet echt – vind je dingen snel vanzelfsprekend – maar sinds ik op mezelf woon is dat beeld toch wel veranderd 😉 Ik hoop dat ik later net zo goed die moederrol kan vervullen als zij.
    Sylvia Kuijsten onlangs geplaatst…Feel good aanrader: OmdenkenMy Profile

  4. Erg mooi geschreven…
    Ik ben mommy to be en heb nu al regelmatig dat ik denk ‘nu snap ik mijn moeder opeens!’ De zorgen die ik nu soms al heb voor mijn meisje die nog niet eens geboren is..
    Mijn moeder en ik hebben sowieso een hele sterke band al ontwikkeld sinds ik niet meer thuis woon en die wordt alleen maar hechter nu. Wat een topvrouwen die moeders van ons!
    Nicole onlangs geplaatst…Quote #1My Profile

  5. Heel mooi geschreven! Ik ben zelf geen moeder maar ik heb een klein nichtje die ik ook echt een beetje beschouw als mijn poppetje. Het is mijn taak, naast dat haar moeder natuurlijk altijd het beste voor haar zorgt maar daarnaast voel ik het als mijn taak om altijd te zorgen voor haar en op haar te letten en haar te beschermen voor alles wat nog gaat komen.
    Ik ben erg benieuwd hoe dat gaat worden als ik zelf moeder word, of het dan nog erger word of misschien zijn dit een beetje voor-mama gevoelens haha
    Anouk onlangs geplaatst…Recept: Miniscones met ui en parmezaanse kaasMy Profile

  6. Ik kan me er wel een voorstelling bij maken, zeker over een bezorgdheid die je voor je kindje voelt maar toch denk ik dat je er nooit op kunt voorbereiden en pas echt snapt als je zelf een kind krijgt.
    Hester onlangs geplaatst…Inspi: Geluk ligt in jezelfMy Profile

  7. Ik ben zelf (nog) geen mama maar ik kan me voorstellen dat het iets is wat je pas echt begrijpt als je zelf moeder bent. Ik zie wel hoeveel mijn mama voor me doet en hoe mijn zus omgaat met haar kindjes maar het blijft iets onbeschrijfelijk. Soms ben ik angstig dat ik de kans niet ga krijgen om mama te worden. Dat gevoel had ik heel fel toen ik vorig jaar wegging bij mijn man. Zo het “en wat nu?” gevoel. Want ik zag mezelf een gezin stichten met hem en nu is dat opeens weg dus krijg ik die kans wel nog? Mijn tante heeft bijvoorbeeld nooit kinderen kunnen krijgen en dat zou ik zo vreselijk vinden…het is echt een zegen om mama te zijn…

    Oh sorry voor de vorige reactie trouwens; ik had iets te snel gedrukt dus die mag je gerust verwijderen hoor 🙂
    Jessie onlangs geplaatst…Review – Kneipp Gift SetMy Profile

  8. Haha zo herkenbaar! Ik was 19 toen ik zwanger werd, nog geen anderhalf jaar daarvoor zei mijn moeder; “Er komt een dag waar op je denkt mama had gelijk! Of hoe zou mama dat met mij doen?” Ik antwoordde heel puberaal “Haha!! Echt niet!!” En nu zeg ik het super vaak hahaha.

  9. Ik las dit artikeltje vanochtend vroeg al, maar kreeg toen 1 grote brok in mijn keel … eerst maar even verder slapen alvorens te reageren.
    Je hebt een heel mooi stukje geschreven en ik zou willen dat ik het zo kon voelen, maar helaas. Sommige moeders zijn geen powervrouwen maar zitten nog teveel met zichzelf in de knoop om hun moederrol te vervullen.
    Of ik mijn moeder ga begrijpen als ik zelf mama ben? Ik denk dat het onbegrip over wat ze gedaan heeft of soms juist niet gedaan heeft alleen maar groter zal zijn.

  10. Wauw, wat heb je dit goed verwoord en beschreven zeg!
    Ik ben zelf nog geen mama en zie het de eerst komende jaren ook nog niet gebeuren, maar heb door mijn opleiding wel al heel wat kinderen zien groot worden.
    En ik kan mij die bezorgdheid over je kind ook wel voorstellen, want wat jij zegt; het is jouw kind het is je alles en je wilt het allemaal zo goed mogelijk doen. En daar staat blijkbaar dus echt wel bezorgdheid boven aan het lijstje.
    Ik ben eerlijk gezegd wel ontzettend benieuwd hoe ik hier over ga denken straks, als ik over een aantal jaar misschien ook wel zo’n klein hummeltje als Lana heb.
    Ja, je zet me aan het denken!
    Fleur onlangs geplaatst…Beauty | Lipstick: One time and no more.My Profile

  11. Zelf ben ik nu 21 en woon ik pas op mijzelf.
    Nu ben ik fan van piercings, en heb ik er in een jaar een stuk of 4 laten zetten. Een voor een waren ze allemaal ontstoken. Nu is mijn moeder meteen naar de apotheek gereden en daarna nog met mij naar het ziekenhuis gegaan! Lijkt me best heftig inderdaad om je altijd zorgen te maken, maar dat zorgzame is ook iets heel moois! ^^

  12. Mooi omschreven en erg leuk om te lezen. Ik denk dat ik het moederschap ook zo zou beleven. Ik ben al bezorgd als mijn kat langer dan normaal buiten blijft en maak dan toch even een ommetje in de hoop dat ik hem tegen kom. Ik vind het moederschap een enorme verantwoordelijk heid en ik hoop dat ik echt steeds het vertrouwen zou hebben dat het echt wel goed komt en dat ik niet overbezorgd raak. Tot nu toe is daar nog geen sprake van en dat houd ik graag even zo :D.
    Tamarah onlangs geplaatst…Woonkamer Make-Over #3My Profile

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.