Zoals jullie inmiddels wel weten, heb ik diabetes. Diabetes Mellitus Type 1 om precies te zijn en daar heb ik al best wat artikelen over gedeeld. Wil je in een makkelijke uitleg uitleg lezen wat diabetes type 1 inhoudt? Lees dan het artikel wat ik daarover schreef. Ik deel bewust normaliter niet veel over mijn chronische ziekte omdat ik er mijn weg wel in gevonden heb, het nou eenmaal bij mij hoort en ik vooral positief wil blijven en door wil gaan. Niet als de Chronisch zieke Kelly, maar gewoon als Kelly die ook diabetes heeft toevallig. Maar ik wil het onderwerp ook niet buiten beeld houden, ik wil het niet nuanceren want het is een chronische aandoening die enorm veel impact heeft op mijn leven. Chronisch ziek zijn betekent vaak ook chronisch vermoeid zijn, een lagere weerstand hebben en veel medische rompslomp. Vandaag deel ik het verhaal dat Miriam mij mailde, zij heeft ook diabetes en vertelt wat dit voor impact heeft op haar leven. Ze geeft een hele sterke uitleg vind ik zelf. Een verhaal dat je zeker moet lezen als je deze aandoening wat beter wil begrijpen.
Miriam: Ik ben inmiddels 20 jaar en dit jaar ‘vier’ ik dat ik 13 jaar diabetes heb. Vieren klinkt misschien wat raar, maar ik kan er maar beter het beste van maken. Vanaf dat ik 7 jaar ben moet ik insuline spuiten. Ik weet nog goed dat ik in het ziekenhuis mijn prikdiploma moest halen en toen ik dat eenmaal had, dacht ik dat ik klaar was en ik voorlopig niet meer hoefde te prikken. Dat viel tegen.. Het ging al snel van 2x spuiten naar 4x insuline spuiten op een dag. Ik had mijn lichaam goed onder controle, door vaak mijn waardes te meten wist ik exact wat er gebeurde. Ik had het zelf ik de hand, het gaf me controle. En door het zelf te regelen zagen mensen om mij heen niet snel dat ik ziek was. Dit was fijn want dan hoefde ik niet anders te zijn.
Tegelijkertijd was dit ook moeilijk, want de moeilijk momenten met diabetes zien anderen niet.
Veel mensen weten niet wat voor impact diabetes heeft op je leven. Als ik ga lunchen met vriendinnen verbazen zij zich er nog over, dat ik alles mag eten. Ik heb diabetes type 1 dus ik mag alles eten, als ik maar de koolhydraten tel en zorg dat mijn lichaam voldoende insuline krijgt. Dit betekent een rekensom voor het eten en na het eten afwachten of het weer gelukt is! In wezen is diabetes iets wat iedere keuze bepaalt. Variërend van eten, tot etenstijd, bankhangen en sport. Alles kan, maar soms niet op het moment of de manier dat je het zou willen. Diabetes is niet goed zichtbaar en toch bepaalt het alles, bewust of onbewust.
Diabetes is als een continue blok aan je been, het blijft je vragen stellen, je bewust maken van hoe je met je eigen lichaam omgaat.
Om het je voor te stellen kun je denken aan een persoon die als een blok aan je been vast zit en de hele dag vragen stelt, zoals: ‘wat ga je doen, wat ga je eten, hoe voel je je nu, wanneer at je voor het laatst?’. Soms een fijn persoon, maar soms zit je er ook even niet op te wachten. Sinds een half jaar, ben ik overgestapt op een insulinepomp. Dit was een grote stap voor mij. Het is nu aan mijn lichaam te zien dat ik ziek ben, ook al valt het bijna niet op. Aangezien het zo goed ging met mijn diabetes en het mij een fijn gevoel van controle gaf, kon het met de pomp alleen beter worden. De insulinepomp zou zorgen voor meer vrijheid. Zo kon ik me makkelijker aan situaties aanpassen.
Bron afbeeldingen : Pinterest.
Dit effect is echter nog lang niet bereikt. Nu ik de pomp heb gaat het alleen maar minder goed. Ik leef mijn leven en hield daarbij in alles rekening met mijn diabetes, nu moet ik echter mijn diabetes centraal stellen en mijn leven daaraan aanpassen. Ik moet toegeven aan mensen dat het op dit moment niet goed gaat, dat mijn lichaam op is en dat ik niet heel de dag op mijn benen kan staan. Als mensen dan horen dat je diabetes hebt weten ze vaak niet wat dit betekent. Mijn vriend zegt wel eens ‘ik zou het wel eens een dagje over willen nemen dan pas kan ik voelen hoe jij je voelt en hoe jij denkt’.
Natuurlijk wil ik hem dit niet aandoen, want ik zadel andere mensen er liever niet mee op, maar ik zou wel heel graag willen dat mensen iets meer zouden weten over een leven met diabetes. Op momenten dat het goed gaat valt er natuurlijk echt goed mee te leven, maar het is wel een extra knopje in je hoofd dat altijd aanstaat en nooit eens op pauze kan.
Nu ik dit schrijf hebben we net wat feestdagen en verjaardagen achter de rug, mijn lichaam heeft een aantal dagen nodig om hiervan bij te komen. Ik word moe, raak af en toe van de wereld en heb slappe spieren maar ach, dan word ik er wat extra dagen aan herinnerd dat ik in ieder geval fijne dagen heb gehad. We blijven positief en hopen dat het dit jaar alleen maar beter mag gaan! Liefs Miriam.
Kelly: Dankjewel Miriam, voor het delen van je verhaal, ik denk dat dit een hele duidelijke weerspiegeling geeft van het leven met diabetes, wat vervelend dat het nu je de pomp gebruikt juist veel minder goed gaat. Ik hoop dat dit ook weer in balans mag komen. Ik ben benieuwd of er bezoekers zich herkennen in het verhaal van Miriam, in het hebben van een chronische ziekte dat als een blok aan je been kan voelen. Mochten er vragen zijn dan mogen die ook bij de comments gesteld worden. Ik ben benieuwd naar jullie reacties.
Ik weet eigenlijk amper iets van diabetes, na dit verhaal is het me iets duidelijker, dus dank je wel. Vind dat de impact voor ‘alleen maar’ type 1 nog best wel groot, dat je zegt dat je je moe voelt na de feestdagen en toch alle koolhydraten moet tellen. Hoe is een heftiger type dan wel niet? Volgens mij ben je wel een enorme positivo, knap van je!
Carlijn onlangs geplaatst…Lush Tea Tree Water vs. Breath of Fresh Air
Miriam en Kelly, het is een duidelijk verhaal en ook al begrijp ik alles wat ik lees voor mij als gezonde vrouw is het moeilijk mij een voorstelling ervan te maken. Om bij alles wat je doet je af te vragen of het kan en wat de consequenties ervan zijn. Om voortdurend te moeten rekenen. Ik denk dat de ernst van deze ziekte soms wordt onderschat. Mijn neef heeft ook diabetes en hij is een aantal keer bijna in coma geraakt hierdoor. Niet alleen zijn leven is er één vol zorgen, maar ook dat van zijn ouders toen mijn neef nog vrijgezel was en alleen woonde. Ik weet dat zij toen elke dag een kijkje bij hem namen of alles wel goed met hem ging. Miriam ik hoop dat het snel wat beter met je gaat. Laat je het ons weten?
MamaOnderneemt onlangs geplaatst…Met mijn kinderen naar de tandarts
Als ik eerlijk ben, weet ik amper wat diabetes inhoudt. Ik ken ook geen mensen die het hebben. Maar het lijkt me erg heftig om zo jong te zijn en dan overal al rekening mee te moeten houden. Daar waar ik mijn leven grotendeels leef zonder bij alles te hoeven stilstaan is dat voor jullie anders. En heeft dat zo te lezen best een enorme impact. Ik hoop dat de insulinepomp snel het beoogde effect zal hebben Miriam.
Josan onlangs geplaatst…5x low budget paaseieren versieren
Wat een duidelijk verhaal voor mij als leek die weinig af weet van diabetes. Als ik het zo lees dan wordt de ernst vaak onderschat. Ook ik had niet gedacht dat de impact voor type 1 al zo groot is. Wat een rol speelt het in je leven als je continu er mee bezig moet zijn door bijvoorbeeld te tellen. Heel knap dat je zo positief in het leven blijft staan.
demallemolenmoeder onlangs geplaatst…Mijn kapsels door de jaren heen.
Goede uitleg en wat moet dit moeilijk geweest zijn om op zo’n jonge leeftijd al geconfronteerd te worden met een ziekte zoals diabetes. Ik hoop oprecht dat het steeds beter met je mag gaan. Ik vind het onwijs knap ook dat je zo positief bent en wens je veel geluk toe.
Saskia onlangs geplaatst…Een weekend weg met de kinderen (veel foto’s)
Jeetje, wat heftig om het zo te lezen en wat naar dat het zo’n impact heeft. Ik weet het wel want mijn vader heeft het al jaren maar om het zo te lezen is wel heel confronterend.
Marije onlangs geplaatst…Zen Saturday: favoriete movies du moment
Wauw al vanaf je 7e, dat lijkt me echt heftig, vooral omdat je nu die controle opeens ook niet meer hebt en je weer helemaal opnieuw moet wennen aan de pomp en het leven ermee. Hoop dat dat snel gebeurd..
Nicole onlangs geplaatst…De (video)top 5 van.. IJlien
Jeetje vanaf je 7e is al heel vroeg. Lijkt me heel lastig om het op zo’n leeftijd al te horen! Zelf ben ik ook niet echt bekend met diabetes, nooit bij stilgestaan hoe erg het je leven kan beïnvloeden.
Channa onlangs geplaatst…Waarom wij de moestuintjes van Albert Heijn zo leuk vinden!
Lieve Miriam, bedankt voor het delen van jouw verhaal. Ik weet dat Kelly diabetes heeft maar verder moet ik heel eerlijk zeggen weet ik er niet veel meer vanaf. Door jouw verhaal is het allemaal wat duidelijker geworden. Ik hoop dat het snel wat beter met je zal gaan en bewonder je om hoe positief je hiermee omgaat!
Dorien onlangs geplaatst…12X KLEDINGTIPS OM OPTISCH SLANKER TE LIJKEN
Wat een heftig verhaal. Ik herken precies wat je schrijft ookal heb ik geen diabetisch.. Een bepaald gevoel/struggle wat veel chronisch zieke mensen hebben denk ik. Mooi verwoord en sterkte!!
Lonneke onlangs geplaatst…Ik heb geen energie meer..
Wat Miriam schrijft herken ik wel vanuit mijn vriend die ook type 1 heeft. Je bent je er constant van bewust dat hij het heeft. Als we weg gaan vraag ik altijd of hij genoeg insuline mee heeft. En ik vind het zelf soms ook weleens lastig dat als ik heb gekookt en hij qua spuiten ernaast zat en dan of bij moet spuiten of suikers nodig heeft omdat hij anders een aanval krijgt dan geef ik mijzelf de schuld van had ik maar anders gekookt. Maar het is een ziekte waar je mee leert leven zover dat kan. En mijn grootste wens is dat ze iets vinden waardoor type 1 ook te genezen is.
Marieke onlangs geplaatst…VTwonen Voorjaarshuis
Wat vervelend om daarmee te moeten leven! Ik ben zelf ook chronisch ziek en mag daardoor niet in de zon. Ik weet hoe het is om daar altijd in je achterhoofd mee bezig te zijn.
Nicole onlangs geplaatst…Wat is er met mijn biologische klok aan de hand?
Ik heb een keer een leerling gehad met diabetes. Dan pas besef je wat het eigenlijk is. Zo sneu om er zo jong al mee te moeten leren leven.
Charlotte onlangs geplaatst…5 x nooit gedacht dat ik hier moeite mee zou hebben…
Ik herken een klein beetje je puntjes dat je beschrijft bij mij zit diabetes type 2 in de familie. Ik weet het een ander soort als type 1 maar mijn vader os er ook constant mee bezig of die wel iets mag eten of die kan gaan sporten enzovoort. En dan zijn er ook nog die pillen die die ervoor moet slukken op bepaalde tijden. Hij kan ook thuis zijn suikers checken en soms doet die mij en mijn zusje ook wel is. Diabetes type 2 os erfelijk en komt veel voor op latere leeftijd. Sinds mijn vader het heeft hebben mijn ouders onze leefstijl omgegooid. Zo eten en drinken we veel Light producten en gingen we ineens anders om met snoepen. Ik ben wel blij dat mijn ouders dit hebben gedaan want nh ik op mijzelf woon doe ik dit nog steeds. Fijn weekend liefs lisanne
Lisanne onlangs geplaatst…Curaçao
Wat een heftig verhaal! Lijkt me heel lastig. Sterkte en ik hoop dat de pomp op korte termijn beter gaat helpen!
Karlien onlangs geplaatst…Mijn week in foto’s #27
Als je diabetes hebt, moet je jezelf veel aanpassen. Ik vind het knap hoe je dit schrijft. Twee vriendinnen van mij hebben ook allebei een insulinepomp gehad, waarna het minder goed ging. Na een tijd is bij hen beide de insulinepomp verwijderd en zijn ze weer zelf alles gaan ‘regelen’. Nu gaat het gelukkig bij beide goed. Hopelijk gaat het inmiddels met jou ook stukken beter, met of zonder insulinepomp.
Femke onlangs geplaatst…Mijn Netflix serieverslaving #2
Wat een verhaal en vooral wat een gedoe. Hopelijk gaat het snel beter met de pomp. Het is goed dat jullie hier over schrijven.
Simpel, met een snufje liefde onlangs geplaatst…Reizen met de trein, waarom ik daar van hou.
Jeetje wat vervelend dat je hier al zolang last van hebt! Goed dat je je verhaal deelt Miriam. Ik ken niemand in mijn omgeving die dit heeft dus heb ook geen idee hoe en wat precies. Het lijkt me heel naar om dit te hebben!
Dita onlangs geplaatst…Lieve Lana en Amigo ♥
Ik herken je verhaal goed. Bij ons zit diabetes in de familie en ik weet niet beter dan dat mijn vader het had. Je blijft toch altijd op je hoede en wij hadden altijd wel iets van suiker in de tas voor het geval dat…
Zelf heb ik chronisch astma en werkt mijn schildklier niet goed. Astma heb ik goed onder controle, maar de waardes van mijn schildklier kunnen bij mij opeens veranderen waardoor ik mij niet goed voel. Dan moeten mijn medicijnen weer aangepast worden. Het verschil merk ik dan pas na ong 4 weken. Soms best lastig.
Zoals bij alle chronische ziektes is het aanpassen en weer doorgaan. Denk dat je niet meer kan doen. Zolang de ziekte je leven niet beheerst of laat beheersen.
marie-louise onlangs geplaatst…Olli wordt later…
Wauw wat een verhaal! Ik weet (net als vele andere denk ik) hiet helemaal niet zo veel vanaf. Hopelijk gaat het snel beter met de pomp en voel je je weer wat beter.
Fenna onlangs geplaatst…Foodie Friday: Easter chocolate bark
Het lijkt me zo’n ontzettend heftige ziekte, kan me gewoon niet voorstellen wat het is om altijd, maar dan ook altijd op je eten en je suikers te moeten letten. Een pomp lijkt me wel meer verlichting geven maar het blijft heftig om je hele leven hiervan afhankelijk te zijn. Sterke vrouw ben je.
Sanne Marlijn onlangs geplaatst…Wij gaan backpacken
Inderdaad dat blok aan je been, je staat er mee op en gaat ermee naar bed. Alles aan moeten passen op je aandoening. Knap dat je je verhaal hier wilde delen en ik vind je zo dapper!
Lifesabout onlangs geplaatst…Photodiary. Memory Lane 13-19 maart
Nooit eigenlijk bij stil gestaan dat het veel meer impact heeft op he leven dan af en toe insuline spuiten. Wat vervelend dat je er al op 7 jarige leeftijd mee moest leren omgaan. Hopelijk gaat het steeds beter met de pomp en krijg je het weer onder controle! Knap verwoord.
Yvonne onlangs geplaatst…Huishouden: De grote voorjaarsschoonmaak
Nooit eigenlijk bij stil gestaan dat het veel meer impact heeft op he leven dan af en toe insuline spuiten. Wat vervelend dat je er al op 7 jarige leeftijd mee moest leren omgaan. Hopelijk gaat het steeds beter met de pomp en krijg je het weer onder controle! Knap verwoord.
Yvonne onlangs geplaatst…Huishouden: De grote voorjaarsschoonmaak
Nooit eigenlijk bij stil gestaan dat het veel meer impact heeft op he leven dan af en toe insuline spuiten. Wat vervelend dat je er al op 7 jarige leeftijd mee moest leren omgaan. Hopelijk gaat het steeds beter met de pomp en krijg je het weer onder controle! Knap verwoord.
Yvonne onlangs geplaatst…Huishouden: De grote voorjaarsschoonmaak
Erg mooi geschreven!
Ik ben 17 en heb al 11 jaar diabetes.
Soms voelt het als een extra bijbaantje dat je hebt.
Het is jammer dat veel mensen het onderschatten.
Goed om eens zo´n verhaal te lezen want ook ik wist er eigenlijk te weinig vanaf. Bedankt voor het delen!
Maike onlangs geplaatst…Real Wedding: Bruiloft op de Pollepleats
Goed geschreven en fijn dat jullie hier zo open over zijn, ik denk dat het voor een buitenstaander moeilijk te bevatten is wat voor impact het heeft op je leven.
Tamara onlangs geplaatst…Alle gratis babydozen op een rij!
Het blijft een heftige ziekte! Wat naar dat de pomp weinig positiefs voor jou betekent maar ik hoop dat dit nog bijdraait. Ik vind het in ieder geval erg knap hoe je ermee omgaat. Je bent een sterke vrouw!
Rosanne onlangs geplaatst…Mijn leven als student #3
“Mensen zonder diabetes roepen te gemakkelijk dat ‘je er prima mee kunt leven als je maar goed ingesteld bent’. Ze staan er niet bij stil hoe enorm veel moeite dit kan kosten”
Dit heb ik een keer in een blad zien staan, en dit wil ik graag tegen iedereen zeggen zonder diabetes! Sommige mensen hebben echt geen idee en dat frustreert mij enorm! Nu dat ik zwanger ben al helemaal! Zwangerschap en diabetes maakt nog alles moeilijker dan dat het al is. Ben verder redelijk goed ingesteld gelukkig en alles is goed met onze kleine man.. Maar de rest van de zwangerschap moet je daar alsnog heel goed opletten, en ben je “sneller” moe of kan je lichamelijke klachten krijgen en dat vergeten mensen..
Sorry heb geloof ik meteen mijn frustratie van vandaag eruit gegooit! (Zullen ook misschien wel de hormonen zijn) Ben blij dat dit wordt gepost in een blog! 🙂 Het mag zeker meer onder de aandacht komen!
Groetjes,
Priscilla
heftig, voor beide, en ik heb geen diabetes, maar anorexia en schommel ook met mijn suiker, wat rustig tussen de 2.9 en 3.6 staat ondanks dat ik gegeten heb. de lichamelijke kwaaltjes ken ik ook dus weet wel beetje hoe jullie je voelen. een insuline pomp lijkt mij dan wel ideaal ipv elke keer te moeten spuiten toch. en ja jammer dat sommige mensen de ongemakken er niet van in zien. ook ik vind het knap hoe jullie ermee omgaan 😉
rachel onlangs geplaatst…Notd essie
k wist er eigenlijk ook niet veel vanaf. Wat mij zo opvalt aan je verhaal is het moment waarop je het doet. Je bent aan het zoeken naar een nieuwe balans nu je leeft met de pomp. Ik ben erg benieuwd hoe dit allemaal voor je gaat verlopen. Heb veel bewondering voor je positive doch realistische kijk op je leven. Take care!
Jessica onlangs geplaatst…Lucky NO. 7 Summer in the City
Er bestaat geen ‘heftiger’ type diabetes. Je hebt 1 en 2. 1 is een lot uit de loterij die je niet wilt winnen. 2 is ouderdomssuiker, gevolg van overgewicht of erfelijk bepaald. Ik heb zelf type 1. Ik ben 15 en heb het nu 12 jaar. Sommige mensen zeggen wel eens dat type 1 heftiger is dan 2. Dat is aan de ene kant wel zo, maar diabetes is diabetes. Je hebt het, of je hebt het niet. Maar er is zeker niets ‘heftigers’ dan type 1.
Dankjewel Carlijn!
Eigenlijk is het zo dat je bij diabetes geen ‘erg of minder erg’ type hebt.
De meest voorkomende types diabetes zijn type 1 en type 2. Bij diabetes type 1 maakt je lichaam geen insuline meer en moet je dus zelf spuiten. Bij type 2 is het lichaam ongevoelig voor insuline, hierbij moeten meestal pillen geslikt.
Verder is het afhankelijk van je lichaam en je manier van leven.
Liefs Miriam
Jeetje wat een heftig verhaal. Ik heb bewondering voor je, ik wist niet dat het je leven zo kan beinvloeden! Hopelijk krijg je snel balans in je leven met de nieuwe pomp!!!
Marieke onlangs geplaatst…Spotted: ZIP73
Wat goed om dit te delen en te plaatsen. Ik denk dat er heel veel niet bekend is bij mensen over diabetes, vroeger wist ik er ook veel niet van en dacht ik ook bepaalde dingen die helemaal niet waar zijn. Goed verhaal en ik heb veel bewondering voor je doorzettingsvermogen en hopelijk vindt je snel wat balans en regelmaat in het leven met de pomp!
Helemaal mee eens, aanpassen en doorgaan. Knap dat je er zo instaat.
Liefs Miriam
Precies, zo is het inderdaad Nicole!
Liefs Miriam
Dankjewel:)
Wat fijn dat het bij hen inmiddels beter gaat! Bij mij zijn de stappen nog klein, maar het gaat wel de goede kant op gelukkig! Liefs Miriam
Dankjewel☺️
Liefs Miriam
Haha dat is inderdaad ook een “goede” vergelijking. Inderdaad, dat is precies wat ik met mijn verhaal wil laten zien.
Liefs Miriam
Ook die frustratie moet soms kunnen! Wat fijn dat het goed gaat, veel succes en geluk verder in je zwangerschap! Liefs Miriam
In mijn beiden zwangerschappen kreeg ik zwangerschapsdiabetes en moest ik insuline spuiten. Hierdoor heb ik een kleine kijk in de keuken van diabetes gehad. Niet leuk! Ik kan alleen maar hopen dat de wetenschap grote stappen maakt en medicijnen steeds beter zullen helpen. Hopelijk voor jou ook. Fijn dat je je verhaal hier hebt gedaan.
Ellen onlangs geplaatst…Kijk in de week #2
Hi Miriam en Kelly,
Wat een mooi verwoordt verhaal over onzichtbaar chronisch ziek zijn.
Please please please kijk deze documentaire:
http://youtu.be/2pjkC71exKU
5 mensen genezen van hun diabetes, waaronder diabetes type 1!
Wat een geschenk uit de hemel als het jullie ook zou lukken.
Liefs,
Manuka
heel erg herkenbaar! ik heb zelf ook diabetes type 1 nu 2,5 jaar. ik ben 15 jaar en ik schommel zo erg dus dat is wel heel erg vervelend!
Fleur onlangs geplaatst…Meld je aan voor de eerste Kellycaresse Meet&Greet!