Selma is mama van drie kinderen in Tanzania

Selma is mama van drie kinderen in Tanzania

Ik kwam op de vakantiebeurs in aanraking met Selma omdat we aan het oriënteren waren voor onze zomervakantie. Ik was gelijk onder de indruk. Deze Nederlandse mama woont met haar grote liefde in Tanzania en samen kregen ze drie kinderen. Ik vind Selma zo inspirerend, dat ik Selma heb gevraagd om een aantal gastblogs te delen.  Vandaag vertelt ze daar wat meer over over haar leven in Tanzania.
Selma:  
Tien jaar geleden verhuisde ik naar Tanzania voor mijn grote liefde. Inmiddels zijn we gelukkig getrouwd, hebben we drie kinderen (3, 6 en 8 jaar oud).

Samen runnen we ons eigen bedrijf waarmee we reizen naar Tanzania organiseren. In mijn komende blogs neem ik jullie mee in mijn leven hier in Tanzania, als ondernemer van een safaribedrijf en als moeder van drie Nederlandse kinderen die in Tanzania opgroeien.

Meer over Tanzania
Tanzania ligt in Oost-Afrika, onder Kenia. Wij wonen in het noorden van het land, in Moshi, een stadje aan de voet van de Kilimanjaro berg. Ons gezin bestaat uit mijn Duits/Tanzaniaanse man, ik als Nederlandse vrouw en onze drie kinderen die een mix zijn van dit alles. Mensen vragen ons vaak hoe onze kinderen het vinden om hier in Tanzania te wonen. Het antwoord is simpel: onze kinderen weten niet beter. Ze zijn alle drie dan wel in Nederland geboren (omdat ik dat toch veiliger vond i.v.m. de goede Nederlandse gezondheidszorg, daarover een andere keer meer), maar ze hebben verder hun hele leven hier gewoond. En alhoewel ik nog echt Nederlands ben is voor mijn kinderen Tanzania echt hun thuis. Ze kennen Nederland goed, van onze jaarlijkse bezoekjes en de familie de ik daar heb wonen maar Tanzania is waar ze zich thuis voelen. Met blote voeten door de tuin en de brandende zon op hun kop.

Opgroeien in Tanzania
Is opgroeien in Tanzania anders t.o.v. opgroeien in Nederland?Ja en nee. Er zijn natuurlijk heel veel dingen hetzelfde. Zo gaan ze net als Nederlandse kinderen iedere dag naar school, hebben ze playdates met vriendjes en vriendinnetjes, doen ze mee aan sportactiviteiten, maken ze huiswerk, ruziën ze om hun speelgoed en mopperen ze als ze hun zin niet krijgen. Maar er zijn ook veel dingen anders.

In Tanzania is er weinig luxe ten opzichte van een leven in Nederland. Zo hebben we regelmatig stroomuitval. Niet van een paar minuten, maar soms wel 12 uur achter elkaar. Natuurlijk is dit heel onhandig, maar het zal je verbazen hoe snel je eraan gewend raakt. Soms heb je ook uren geen water (laat staan warm water) of ligt het telefoonnetwerk er gewoon helemaal uit. Verder hebben we ook geen HEMA of H&M om de hoek waar we even een nieuwe broek halen als die andere te klein wordt. Of een nieuw paar schoenen. We kopen 1x per jaar groot in als we in Nederland zijn en nemen dan alles in een paar koffers mee naar Tanzania. Zo liep onze zoon vorig jaar een maandje langer op zijn te kleine schoenen, omdat vijf weken later opa en oma pas kwamen met een nieuw paar. Klinkt best zielig, maar als je het in perspectief ziet van waar kindjes hier het mee moeten doen valt het alles mee en mogen we ons zelf toch erg bevoorrecht noemen. Het maakt je ook bewuster van je aankopen en je doet niet zo snel onzinaankopen die daarna maanden in de kast liggen.

mama van drie in Tanzania

Tegen dat sobere leven staan ook heel veel positieve dingen. Zo hebben we altijd lekker weer, ze groeien buiten op en vinden het heerlijk om op blote voeten de Afrikaanse bush te ontdekken. Hun kamertje is er alleen om te slapen, de rest van de dag spelen ze buiten. Ze gebruiken geen schermpjes en het woord ‘schermtijd’ kennen ze niet eens. We hebben de mooiste natuurparken als de Ngorongoro krater en Serengeti National Park om de hoek en we gaan regelmatig op safari. Ze groeien op met een liefde voor de dieren en de natuur. Ze maken zich niet druk om een 10 uur durende autorit of vlucht. Ze zijn wereldwijs, sympathiek, avontuurlijk en niet verwend (nou ja, dat laatste…).

Wij en de kinderen ook, genieten van ons thuis in Tanzania. Met uitzicht op de Kilimanjaro, met 11 maanden per jaar zon en met drie verschillende culturen in 1 huishouden. Hier wonen brengt ons back to the basics, maar maakt ons rijk op zo veel andere manieren…

Binnenkort deel ik jullie meer van ons leven. Zoals de keuze voor de school van onze kinderen en meer. Lees je dan weer mee? Ik ben benieuwd naar jullie reacties bij de comments.

Volg mij via Bloglovin', Instagram of Facebook of Youtube.


Meld je gratis aan voor de Kel-E-Mail en ontvang toffe bonussen, exclusieve content en elke twee weken een feestje in je mailbox

 

dit veld niet invullen s.v.p.

9 gedachten over “Selma is mama van drie kinderen in Tanzania”

  1. Wow prachtig. Ik zou het ook wel meegemaakt willen hebben als kind, of nu zelf als ouder.
    Lijkt mij sowieso een prachtige ervaring om een bepaalde tijd in het buitenland te wonen.

    Welke taal spreken jullie met ze? En wat was voor jullie zelf de grootste cultuurshock?

  2. Hoi Irene, dankjewel voor je reactie. Waar zou je willen wonen? Wat spreekt je aan? En wat houd je tegen? Misschien kan je die droom wel waarmaken!
    Onze kinderen spreken drie talen. Ik spreek Nederlands met ze, mijn man Engels en de oppas Swahili. In mijn volgende blogs zal dit onderwerp zeker nog aan bod komen.
    En betreft de cultuurshock, dat geldt eigenlijk alleen voor mij. Mijn man is hier geboren en opgegroeid, dus dit is zijn thuis. En onze kinderen hebben ook nooit ergens anders gewoond. Dus voor hun is dit leven ‘normaal’. Voor mijzelf was het natuurlijk wel een grote cultuurshock en het is moeilijk om er 1 ding uit te halen. Eigenlijk is ALLES anders. Er is niks in deze cultuur wat je kunt vergelijken met de Nederlandse cultuur. Dat maakt het ook wel weer makkelijk, want je moet stoppen met vergelijken en gewoon accepteren dat je een weg moet vinden in deze nieuwe cultuur. Als ik toch iets moet noemen is het denk ik de gezondheidszorg. Dat is het enige wat ik soms echt heel erg mis uit Nederland, vooral als er iets met de kinderen is, dan zou ik zo graag even naar een huisarts of specialist gaan. Hier hebben de artsen gewoon zo veel minder middelen en daardoor ook training.
    Liefs, Selma

  3. Wat ontzettend leuk om te lezen, ben heel benieuwd naar de volgende verhalen!

  4. Heel leuk om te lezen en ben benieuwd naar de volgende verhalen. Ik woon zelf met mijn Australische man en kind in Perth, Australië. Gelukkig hebben wij hier wel een hele goede gezondheidszorg maar ik heb in mijn zwangerschap wel vaak gedacht hoe andere vrouwen die geëmigreerd zijn hiermee omgaan.

  5. Wat leuk! Ik kende Selma al van de blog van Chloe (daily nonsense), dus ik ben heel benieuwd naar de vervolgblogs hier.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.