‘Kel, jij wil nog wel een vierde kindje toch?’ ‘Ik zie het bij jullie nog wel gebeuren’. Tja, wat moet ik erop zeggen haha! Ik denk dat ik met 98% zekerheid wel durf te zeggen dat we niet voor een vierde kindje gaan, dat ons gezin compleet is. Natuurlijk denk ik ook ‘zeg nooit nooit’ maar voor nu is het goed, voelt het compleet. Maar die kinderwens blijft wel kriebelen. Ik heb mijn zwangerschappen als heel mooi ervaren en het krijgen van een kindje vond ik het meest speciale iedere keer om mee te maken. Ik ben niet meer jaloers op zwangere buiken, maar het idee om het niet meer mee te maken voelt gek.
Die kinderwens, het zal altijd blijven kriebelen
En wanneer ik het andere moeders vraag die ook ‘compleet’ denken te zijn, hoor ik ook hetzelfde terug. De blijdschap dat de kinderwens achter de rug is en om het dankbare complete gevoel te ervaren. Maar ook dat het gek voelt om het niet allemaal nog eens mee te maken. Dat je nooit meer die vreugde opnieuw zal voelen als toen bij de positieve zwangerschapstesten. Of die eerste echo die goed blijkt te zijn, de eerste schopjes in je buik of het moment dat je weet wat het geslacht van je kindje is. De spannende 20 weken echo, en dan natuurlijk de bevalling en kraamtijd. Allemaal dingen die je niet meer meemaakt en dat idee is gek. Maar voelt ook goed, ik vind het een fijn idee dat mijn lichaam ‘klaar’ is. Ik vond het naast heel mooi, ook heel spannend elke keer. Bang dat je kindje ongezond blijkt, bang op complicaties tijdens de zwangerschap, bang om niet goed door de bevalling heen te komen. Allerlei angsten waar ik niet meer bij stil hoef te staan. Al hebben die natuurlijk weer plaats gemaakt voor nieuwe spannende mijlpalen.
Het gevoel van compleet zijn
Het voelt heel fijn om compleet te zijn en ons te kunnen focussen op onze opgroeiende kinderen. Hierdoor minder bezig te zijn met die stil gekoesterde wens op de achtergrond. Focussen op de meiden die letterlijk echt groeien als kool. Niet meer continue zo bewust te zijn van de tijd en ‘hoeveel weken nog’ maar meer in het hier en nu leven. Niet meer ‘on hold staan’ omdat er een due date aan zit te komen, maar gewoon leven zonder die focus op zo’n specifieke mijlpaal. Ik vond de babytijd enorm bijzonder maar als ik kijk hoe leuk het nu is nu de meiden groter zijn, geniet ik ook volop. De meisjes ontwikkelen hard en het is zo mooi om dit mee te maken. Zwanger zijn vond ik ook een periode waarin ik voor mijn gevoel me minder kon focussen op de andere meiden, een tijd waarin ik meer kwakkelde met mijn gezondheid en me minder ‘stabiel’ voelde rondom mijn lichamelijke gezondheid. Dat laat ik dankbaar achter me.
De schoolperiode
De baby/dreumes/peuter tijd is leuk maar ik merk nu dus ook hoe leuk die schoolperiode is. De tijd waarin je kindje meer een eigen leven krijgt met playdates, sportclubjes en kinderfeestjes. Ik ben enorm benieuwd hoe dit ook gaat zijn zodra Aimy en Feline die fase bereiken. En ik ben nieuwsgierig naar de toekomst, maar voor nu geniet ik vooral van het nu. Ik ben blij dat we de periode van zwangerschappen achter ons kunnen laten, maar ja kriebelen blijft het altijd. Een mooie kriebel waarin ik terugblik op de bijzondere tijd die ons gezin heeft opgebouwd tot waar we nu staan, compleet en gelukkig.
Ik ben enorm benieuwd hoe andere mama’s dit ervaren. Blijft het bij jou ook altijd kriebelen ondanks dat je je helemaal compleet voelt? Of voelde je dit juist niet meer en was je vooral blij dat het achter je lag. Ik ben enorm benieuwd naar jullie reacties bij de comments en op social media.
Wij hebben twee kinderen, maar ik herken jouw verhaal wel echt. Ik zou een derde geweldig vinden, mijn vriend staat hier alleen heel anders in dus dan houd het op. Al denk ik dat ik na een derde hetzelfde gevoel blijf houden. De zwangerschap en eerste baby tijd blijft altijd iets magisch.
Mooi geschreven en omschreven :-). Ik heb één kindje, die bijna 4 maanden is. Als het ons gegeven is, willen wij heel graag nog een tweede.. maar dat gaan we zien. Of we daarna nog een derde zouden willen weten we nog niet. Eerst maar eens kijken over een tijd of we toch voor een tweede kindje willen gaan en het allemaal goed gaat :-).
Echt een herkenbaar artikel Kelly!
Wij hebben 2 meiden van 5 en 3.
Ondanks is het nu als super fijn ervaar omdat ze steeds zelfstandiger worden denk ik toch soms hoe een derde zou zijn. Daarnaast ben ik bij de tweede erg ziek geweest wat me er nog meer van weerhoudt….
Als de kleine naar de basisschool gaat dan moet ik mijn keuze echt gaan maken….
Wij hebben er twee en zijn er heel zeker van dat het bij twee blijft. Voor de volle 100% eigenlijk wel. Toch blijft het inderdaad zoiets van ‘oh, ik mis het!’ Het zwanger zijn, de bevalling en de eerste maand hebben iets magisch. Dat zal ook na vier, vijf of zes kinderen zijn haha. Voor ons is het dus een afgesloten hoofdstuk, eentje waar ik met een mooi gevoel op terug kijk. Ik zal de zwangere buik forever missen maar zodra ik een baby zie of vasthou, ben ik blij dat het daarna weer naar zijn of haar eigen huis gaat 😉
Haha wauw dit zou ik geschreven kunnen hebben! Zo herkenbaar! Behalve dat wij kinderen hebben, een meisje en een jongen) Na lange ivf trajecten heel erg gezegend met 2 gezonde kids.. maar het blijft kriebelen. De jongste is bijna 6 maanden en ik ben soms wel nog (gezond) jaloers op die zwangere buiken haha! 🙂
ik heb altijd gezegd ik wil er 4. heb er nu 2 waarvan we met de jongste iedere week wel 2x bij een arts in het ziekenhuis zitten en diverse therapieen etc door cp. ik zeg nog steeds geen nee tegen een derde kindje maar wil wel nog n half jaar tot een jaar wachten om te kijken of we dan in rustiger vaarwater zitten. Nu een baby erbij zou ik niet trekken nl
Ik wilde na mijn eerste kind lang geen tweede. Tot het ineens weer kriebelde! En het gekke is, direct na de bevalling wist ik zeker ‘dit voelt niet af’ en nog in het ziekenhuis heb ik dat tegen mijn man gezegd hahaha. Nog een paar weken tot nummer drie! Maar dan is het echt klaar hoor :’)
Mooi gesproken… wij gaan nog voor een 3e… Ik heb gewoon klapperende eierstokken en mijn gevoel zegt dat een 3e kindje ons gezin compleet maakt. Mijn man moest daar een tijd over nadenken maar is toch overstag gegaan. Geloof me hoor, we hebben 2 prachtige meiden waarvan de een een erfelijke ziekte heeft (van mij) en de 3e heeft hier ook 50% kans op.. de oudtse is kerngezond. Maar dat houd ons niet tegen om voor een 3e te gaan. Na de 3e dus geen kinderen meer, maar voor nu gaan we er dus nog even tegenaan 😉
wij hebben er 2 en dat blijven er ook twee!! heb wel altijd wel de wens gehad nog voor een derde maar denken en praten met hubby en ook door mijn medische shit niet meer aan begonnen en het is goed zo.
Deze week uitgerekend van de vierde. Het bleef bij bij dus ook kriebelen na de derde 😂. Maar ik durf nu met zekerheid te zeggen dat ik na deze bevalling wel toe ben aan de nieuwe fase: groeien als gezin en inderdaad de focus op andere en nieuwe dingen i.p.v. duedates en zwangerschap. Mijn andere drie kids zijn 5, 3 en 1. Dus best redelijk wat ingeleverd de afgelopen jaren 🙂.
Zooo herkenbaar dit! Wij hebben 3 meisjes en ik krijg regelmatig uit verschillende hoeken de vraag: “komt er nog een vierde?” Of de opmerking: “bij jullie zie ik nog wel een vierde komen hoor”.Geen idee waarom iedereen dit bij ons min of meer verwacht, misschien omdat ik ook daadwerkelijk nog wel graag een vierde wil. Maar dit kan men toch niet aan mij aflezen? Haha. Mijn man en ik vinden het wel heeel erg spannend en twijfelen dan ook nog steeds. We hebben pittige bevallingen gehad en een van onze dochters heeft meerdere weken op neonatologie geleden. Ik vind dat we tevreden moeten zijn met wat we hebben en dat zijn we ook ontzettend, meer dan!! Maar die kriebels he.. die blijven bij mij helaas sterk aanwezig. Fijn dat bij jou deze kriebels wel weer wegebben. Fijn genieten van je mooie gezin!! Groetjes van een “twijfelende baby kriebels” -mama
Wij hebben 4 kindjes (5, 2 en een tweeling van 2 maanden). Misschien omdat de laatste zwangerschap/bevalling nog maar heel kort geleden is kan ik mij nog niet voorstellen dat ik dit nooit meer ga meemaken. Vind zwanger zijn geweldig en aan de ene kant blijft de wens voor een vijfde kindje (dan wel écht te laatste 😂). Aan de andere kant zijn wij ons er heel erg van bewust dat we nu 4 gezonde kindjes hebben, 2 jongens en 2 meisjes, 2x het koningskoppel, en niet geheel onbelangrijk, een huwelijk dat er niet onder lijdt. Wat wil je dan nog meer? Een vijfde is heel erg gewenst, maar zou ook fijn zijn om deze fase achter ons te laten en nu vooruit te gaan. Eerst nog maar heerlijk genieten van onze newborn twins 😀
Ik wist 100% na de 2e dat het goed was zo!
Ik werk met jonge kinderen en elke keer als ik zo’n kleintje vast heb, denk ik… moet er niet meer aan denken 😅
Leuk van een ander maar nu de jongste bijna 3 is, mis ik de baby tijd geen moment.
Dus hier geen kriebels meer!
Ik had dat gekriebel heel erg na de 2e. Jaloers op zwangere buiken etc. En nu na de 3e denk ik: wat heerlijk dat nu niet nog een keer mee te maken. Geen kriebels dus 🙂
Heel toevallig dit verhaal, dit houd mij dagelijks bezig… Hier ook drie meisjes waarvan de oudste net 3 en een tweeling van 10 maand. Als je mij 4 jaar geleden had gevraagd wat onze wens was, had ik je gezegd, 2 of 3 als het ons gegeven is. Dus ik had me ingesteld op 3 zwangerschappen. Nu ging het aantal kinderen iets sneller dan verwacht 🤣. Dus voor mijn gevoel heb ik het nog niet kunnen afsluiten. Begrijp me niet verkeerd ik ben heel dankbaar voor onze drie gezonde kindjes maar diep in m’n hart zou ik het nog zou graag een keer willen overdoen. En niet met de kans op een jongetje hoor, want die kunnen wij niet maken denk ik🤫. Als ik met m’n verstand beslis zou ik zeggen , nee het is goed zo. Ik heb 2 mooie zwangerschappen gehad en snelle bevallingen ( wel 2 miskramen tussendoor) Financieel gaat het nu prima, ik wil ze straks ook nog tegemoet komen qua studie/rijbewijs e.d. En met vier kids gaat dat flink in de papieren lopen. Een Eigen kamer word iets lastiger. Maar zou na een verbouwing ook nog moeten kunnen. Auto hebben we al een 7 zitter dus dat is ook geen probleem.
Als ik mijn hart laat spreken zou ik zo graag nog een vierde willen, er is nog plek voor een kindje waarvan ik evenveel zou houden als de andere drie. Maar zal ik dat gevoel ook niet blijven houden na 4 kinderen? Houden die rammelende eierstokken nooit op??! Voor mij lichaam zou het beter zijn als het hier bij blijft..(meer rugklachten overgehouden aan de tweelingzwangerschap)
Ik zeg nooit nooit… Ik ben nu veel babyspul aan het verkopen, maar ik hou van alles nog 1 ding achter… ik kan nu die beslissing nog niet maken.
zo herkenbaar wat jij schrijft ik zal het nooit echt durven uitspreken aan mensen of familie ze verklaart ons nu al voor gek met 4 kinders maar mijn hart zal nooit kunnen zegen het is genoeg of er komen geen kindjes meer. met verstand weet ik dat het zo goed is en natuurlijk druk zat haha en mijn man moet er niet meer aan denken een volgend kindje voor hem was 2 zelfs genoeg maar als je diep in mij n hart kijkt is er altijd nog plek voor nog een kindje 🙂 alleen jasmijn ons derde dochtertje en ons knulletje zijn nog allebei klein en schelen maar 1 jaar en 5 maanden en de aandacht moeten ze al delen van mama wat ik zo min mogelijk wil want ik probeer ze allebei tegelijk met alles te verzorgen en aandacht te schenken zelden moet er eentje wachten maar dat is soms best pittig dus wil ik al mij tijd en energie echt steken in hun en dan kan er geen volgend kindje bij. wat ook super fijn is trouwens is dat de oudste twee van 10 en 8 zoveel helpen met de kleintjes . maar super fijn om die herkenning te lezen want bij mijn man kanik het niet kwijt haha