De aandacht over drie kinderen verdelen, hoe gaat dit nu? Ik ben nu al ruim 1,5 jaar mama van drie kinderen. Toen ik moeder was van een kind en zwanger was van ons tweede kindje, dacht ik al, hoe ga ik die aandacht verdelen? Die vraag stelde ik mezelf ook toen ik zwanger was van ons derde kindje. En het blijft een soort weegschaal die je wilt balanceren. Maar hoe de aandacht verdelen over drie kinderen? Ik vertel vandaag hoe het gaat.
De aandacht verdelen over 3 kinderen, hoe gaat dat nu?
Zoals ik in de introductie al even verklapte, het blijft een soort weegschaal waarin je probeert om ieder kindje evenveel aandacht te geven. Maar omdat ieder kindje in een andere levensfase zit met elk haar eigen behoeften en wensen, gaat dat toch voor ieder kindje anders. Feline is nog heel klein en was de afgelopen 1,5 jaar heel afhankelijk. Van een baby die volledig gedragen en door mij gevoed werd, naar een meisje dat rondloopt en al zelf kan eten. Lana daarentegen is een meisje van 5 jaar die zichzelf al volledig kan aankleden, haar eigen schoolspulletjes kan klaarzetten (fruit in een bakje, waterbeker vullen, tasje inpakken) en daadoor minder afhankelijk is dan bijvoorbeeld Feline. Aimy zit daar precies tussenin. Enerzijds is zij al wat zelfstandiger als Feline, anderzijds heeft ze veel ondersteuning nodig. En naast het praktische zorgen voor, is er ook het stukje mentale verzorging. Je kindje begeleiden bij allerlei fases in de ontwikkeling en ze bijstaan met nabijheid en aandacht.
Inspelen op ieder z’n eigen ontwikkelingsfase
Zo loopt Lana bijvoorbeeld op school nu tegen allerlei kwesties aan rondom omgaan met klasgenootjes, onzekerheid, assertiviteit in de klas en dat soort onderwerpen. Bij Aimy focussen we ons momenteel vooral ook op het goed aangeven van grenzen zodat ze een basis daarin vormt zodra ze naar school gaat. Een lang verhaal kort: ieder kindje heeft haar eigen ontwikkelingsfase en op een andere manier aandacht nodig. Hier proberen we op in te spelen en dit proberen we evenredig te verdelen. De meisjes weten dat wanneer ik Feline voed, ze even iets voor zichzelf moeten doen, en als ik met Aimy aan het oefenen ben bij de wc, dat Lana en Feline even moeten wachten, enzovoorts. Ze weten inmiddels niet beter dan dat ik twee handen heb en daar alles mee probeer te verdelen. Ondanks dat ze het weten, proberen ze natuurlijk alsnog al die aandacht te claimen, dat is heel normaal.
Een op een quality time
Wat ik heel erg probeer is om voor ieder kindje apart ook quality time te plannen. Lana zit doordeweeks op school en twee ochtenden gaan Aimy en Feline naar de opvang. Op mijn vrije dagen doordeweeks (woensdag, vrijdag en vaak donderdagmiddag) pak ik dan extra tijd met Aimy en Feline. Wanneer Feline een ochtendslaapje doet, ga ik met Aimy een spelletje doen, boekje lezen, samen koken of iets anders spelen. Zodra Lana uit school komt doen we wat met z’n allen maar soms heeft Lana een vriendinnetje te spelen waardoor ik extra aandacht heb voor Aimy en Feline. Ik probeer elke week met een van mijn meiden een uitje te plannen. Dit kan zijn dat ik bijv. met Aimy een eindje ga fietsen en langs het dierenparkje ga, of dat ik met Lana ga shoppen in de stad. Soms neem ik enkel Feline mee voor een rondje Efteling, of een van de andere meiden. Ik probeer dit zo evenredig te verdelen en kan ook enorm genieten van die een-op-een momenten met de meisjes.
Hoe verdelen jullie de aandacht?
En verder gaat het wel vanzelf, ik let er niet heel bewust op maar ik weet dat we de aandacht goed verdelen en dat voelt fijn. Ik ben benieuwd hoe dit bij jullie gaat. Hoeveel kinderen heb jij en hoe verdeel jij die aandacht tussen je kids? Klets erover mee bij de reacties of op social media.
het gaat inderdaad vanzelf en quality time is heel belangrijk! hier ging het eigenlijk gewoon heel soepel en nu nog, de ene keer doe ik wat met de jongste en dan weer met de oudste.
Nu baby 2 in aantocht is, is dat ook de vraag die bij mij opkomt. Nu moet ik wel zeggen dat Isabelle heel goed zelfstandig speelt en eigenlijk niet zo veel aandacht vraagt. Dus de vraag is misschien wel meer of ze nog steeds zo zelfstandig is als haar broertje of zusje er is.
Natasja onlangs geplaatst…OMG! Ik heb mijn eigen mama (to-be) podcast serie!
Hier 4 kinderen oudste 10 middelste 8 derde 3 vierde haast 2 het aandacht verdelen vind ik ook soms pittig want als ik met de twee kleinste bezig ben moet ik mij ineens weer in de twee oudste verplaatsen dat valt niet altijd mee maar daar ben ik mij bewust van en zorg dus ook dat het wel juist gebeurt en geen kind van mij minder aandacht krijgt of minder gehoord wordt. de twee oudste dochtertjes zijn vaak lekker zelf bezig met gamen en met een vriendinnetje samen buiten spelen dan houd ik mij bezig met de twee kleinste zodra ik hun op bed leg heb ik even tijd voor de twee oudste. het is druk maar ook reuze gezellig en ik geniet van ons viertal de drukte hoort er nou eenmaal bij ik heb geen strak schema of strakke regeltjes ik praat met de kinders leg alles uit en ik accepteer het als een van de kinders een slechte bui heeft gaat vanzelf weer over hebben wij volwassenen ook wel eens:) zo houd ik het vol
Aandacht verdelen over 2 kinderen kan soms lastig zijn, laat staan over 3 dus ik snap je. Maar jullie doen het goed dus ik betwijfel dat de meiden aandacht tekort komen.