‘Jenny is Sociaal Pedagogisch hulpverlener: Wat doe jij van 9 tot 5?’ is een rubriek waarin ik benieuwd ben wat jullie zo al doen voor de kost of als bezigheid. Of je nu stewardess bent of thuisblijfmoeder, fulltime blogger of webshop eigenaar, fotograaf of verpleegkundige, het maakt niet uit, ik ben benieuwd naar het verhaal. Vandaag deel ik het verhaal van Jenny. Jenny is sociaal pedagogisch hulpverlener en doet dus het werk wat ik met mijn SPH-diploma ook had kunnen doen. Daarom vind ik haar verhaal zo inspirerend! Ze werkt als begeleider in een crisis- en overbruggingsopvang voor mensen met verschillende problematieken. Ze keek verder als haar comfort zone en heeft nu echt een droombaan! Een inspirerend verhaal!
Jenny is Sociaal Pedagogisch hulpverlener en dit zijn haar ervaringen:
Wie ben je en wat doe je?
Voor de privacy heb ik een andere naam verzonnen. Ik ben Jenny en ik ben 25 jaar. Ik heb 5 jaar geleden mijn diploma van sociaal pedagogisch werker behaald en 2 jaar geleden ben ik afgestudeerd als sociaal pedagogisch hulpverlener. Al 7 jaar werk ik in de zorg maar sinds afgelopen 2 jaar heb ik een baan waar ik trots op ben en veel passie voor heb. Ik ben begeleider in een kortverblijfhuis. Het is een crisis- en overbruggingsopvang voor mensen met een (licht) verstandelijke beperking. Mensen van alle leeftijden en/of soorten problematieken kunnen hier terecht. Het kan bijvoorbeeld een kind zijn die uit huis geplaatst is of om een andere reden (tijdelijk) niet thuis kan wonen, iemand die geen dak meer boven het hoofd heeft, mensen met Borderline, tienermoeders, een verslaving, verzamelwoede. Je merkt het al, het is heel divers. De mensen die ik begeleid kunnen er maximaal 1 jaar wonen. In dit jaar wordt er naast een woonplek, ook structuur, veiligheid en rust geboden. Daarnaast wordt er gekeken naar wat er nodig is en welke woonplek geschikt is voor deze cliënt. Hier wordt dan naar gezocht samen met de cliënt. Iedere cliënt heeft een rugzak, zoals ze dat noemen.
De cliënt woont op een groep met 4 andere cliënten. Iedere cliënt heeft een eigen badkamer en de woonkamer en keuken is gezamenlijk. In het complex zitten in totaal 6 groepen.
Wat maakt dit werk voor jouw zo interessant en leuk?
Wanneer je een SPH diploma hebt kun je op heel veel plekken met veel verschillende doelgroepen werken maar een Kortverblijfhuis is toch bijzonder en uniek. In Nederland zijn 6 kortverblijfhuizen van de stichting waarbij ik werk.
Wat het zo bijzonder maakt, is dat elke cliënt maximaal een jaar bij ons mag blijven wonen dus alleen in een crisissituatie of ter overbrugging (tot er een geschrikte woonplek). Dat betekent voor mijn collega’s en mij dat we veel verschillende cliënten begeleiden in een jaar. Een cliënt kan namelijk ook twee maanden of een half jaar blijven wonen in het Kortverblijfhuis. De groep is dus nooit hetzelfde en veranderd constant. Het is altijd anders en wanneer ik bijvoorbeeld een weekje vrij ben, kan het maar zo zijn dat er plotseling een cliënt weg is of een nieuwe cliënt bij is gekomen. Hierdoor blijft het werk voor mij uitdagend, zit ik constant in een leerproces en is het nooit hetzelfde.
Deze quote past heel erg mooi bij dit werk. Bron
Elke cliënt heeft een rugzakje, dat betekent dat de meeste cliënten die ik begeleid in een hele lastige situatie zitten en/of veel nare dingen hebben meegemaakt. Dit kan de begeleiding soms lastig maken. Ik kom vaak voor moeilijke keuzes te staan en het komt ook vaak voor dat ik direct moet handelen in een moeilijke situatie. Gelukkig ben ik nooit alleen in het Kortverblijfhuis en kan ik altijd terugvallen op andere collega’s, en hun op mij. Je praat er dan samen over en komt zo tot een zo goed mogelijke beslissing. Elke casus is op zijn manier erg interessant en ik heb tot nu toe van elke cliënt wel wat geleerd. Wat mijn baan ook zo leuk maakt is dat elke cliënt zo verschillend is. Iedere cliënt heeft een andere hulpvraag en is een andere manier van begeleiden voor nodig.
Wat dit iets wat je vroeger al graag wilde gaan doen later?
Als kind wou ik altijd politieagent worden. Iets heel anders maar het heeft ook wel weer met elkaar te maken, het is ook een heftige baan waarbij je mensen helpt. Vanaf toen ik mij oriënteerde in verschillende opleidingen leek het mij wel wat om te werken met moeilijk opvoedbare jongeren. Het zit wel in dezelfde richting. Vroeger leek het me echt niks om met mensen met een beperking te werken maar toen ik er eenmaal bekend mee werd, was ik direct verkocht. Door mijn stage heb ik kennis gemaakt met deze doelgroep en hier ben ik hartstikke blij mee want hierdoor heb ik een super baan. Ik heb elke dag zin om te werken en heb enorme passie voor mijn werk.
“Ik moest echt uit mijn comfortzone stappen en een drempel over. Ik ben zo blij dat ik dat gedaan heb want ik heb een topbaan!
Ervaar je vooroordelen ten aan zien van je werk?
Ja, er bestaan veel vooroordelen in het werken met mensen met een verstandelijke beperking. Als je zegt dat je in de gehandicaptenzorg werk, werd er regelmatig aan me gevraagd of ik met ‘echte gehandicapten’ werk, dat ik alleen maar konten moet wassen of dat je alleen maar spelletjes speelt met de cliënten.
Ik hoor regelmatig dat gehandicapte mensen vies, raar of eng zijn. Ik probeer dan zo goed mogelijk uit te leggen wat ik precies doe en met wat voor mensen ik te maken heb, het is namelijk meer dan alleen een handicap. Mijn omgeving weet inmiddels dat ik ook met hele heftige situaties te maken kan krijgen, maar mensen die wat verder van me af staan weten dat vaak niet. Het is namelijk meer dan zorgen voor mensen met een beperking. Vaak denken mensen dat er veel verzorgende taken bij komen kijken maar deze voer ik niet/ nauwelijks uit. Het ligt natuurlijk aan de cliënt maar het komt vrijwel nooit voor dat ik een cliënt moet verzorgen.
Naast veel negativiteit hoor ik natuurlijk ook veel positieve dingen zoals dat het een hele dankbare baan is bijvoorbeeld. Ook hoor ik van veel mensen dat ze het knap vinden wat voor werk ik doe.
Daarentegen is de cliënt meestal niet dankbaar om bij het Kortverblijfhuis te wonen. Ze willen er meestal niet zijn en zijn vaak het liefst in hun vertrouwde omgeving. Ze snappen niet waarom ze wonen en waarom het meestal beter is om bij het Kortverblijfhuis wonen.
Hoe ziet een gemiddelde werkdag er voor jou uit?
Mijn werkdag ziet er altijd anders uit. Allereerst heb ik te maken met onregelmatige diensten dus afhankelijk daarvan ziet mijn dienst er ook anders uit. Ik werk van 7.00 tot 15.00, of van 15.00 tot 23.00 of ik heb een slaapdienst 15.00 tot de volgende dag 11.00 uur. Bij een vroege dienst heb je minder te maken met cliënten omdat de meesten rond 9 uur naar school, werk of dagbesteding gaan. Verder doe je dan wat huishoudelijke taken of regelzaken. Wij krijgen namelijk veel te maken met instanties zoals bureau jeugdzorg, de raad van kinderbescherming, de politie en nog een aantal hulpverleningsinstanties. Ook worden er overdag gesprekken ingepland die je bijvoorbeeld met andere instanties hebt samen met een cliënt. Dit kan voor de ondersteuning van de cliënt zijn maar kan ook gaan over de vervolgplek voor de cliënt. Tijdens een late dienst begeleid je vooral de cliënten. Ik kook samen met een cliënt, voer gesprekken met cliënten en begeleid de cliënt in alle dagelijkse bezigheden en wordt er vooral gekeken naar de mogelijkheden van de cliënt. Iedere cliënt heeft een eigen specifieke hulpvraag en vanuit daar kijken we wat voor begeleiding we kunnen geven.
Welke boodschap wil je doorgeven aan mijn bezoekers over dit werk?
Ik hoop dat door dit artikel mensen een goed beeld hebben gekregen van het werken met mensen met een beperking en andere problematieken. Ik hoor regelmatig vooroordelen (waar ik me vroeger zelf ook schuldig aan heb gemaakt) maar ik hoop het nu wat duidelijker is. Voordat ik begon met mijn stage had ik niet gedacht het zo leuk te vinden, ik moest echt uit mijn comfortzone stappen en een drempel over. Ik ben zo blij dat ik dat gedaan heb want ik heb een topbaan! Ik hoop ook dat ik hiermee anderen kan helpen om toch ook eens uit hun comfortzone te stappen, het heeft mij in elk geval erg veel opgeleverd.
Kelly: Dankjewel Jenny, voor het delen van je verhaal. Als SPH afgestudeerde vind ik het heel interessant om over dit werk te lezen en kriebelt het bij mij ook om er ooit weer werkzaam in te gaan. Wat een mooi en divers beroep heb je, wat een grote uitdaging zal het iedere dag weer zijn. Ik ben benieuwd naar de reacties van mijn bezoekers op het verhaal van Jenny. Laat je reactie achter bij de comments.
Wauw wat mooi om te lezen. Bij dit soort werk heb ik ook het idee dat heel erg dankbaar is, en ik vind het ook heel erg mooi dat je dit doet! 🙂
Manon onlangs geplaatst…Mijn gedachten tijdens de Kayla Itsines workouts
Ik heb laatst een programma gezien op tv waarin iemand werd opgenomen in zo’n kortverblijfhuis. Dat vond ik al mooi om te zien en ik vind het helemaal mooi om nu jouw verhaal te lezen hier. Lijkt me ontzettend mooi, maar ook best moeilijk werk. Wat je zegt, de meeste cliënten zullen liever niet bij jullie zijn en dat zal regelmatig veel weerstand van hun kant oproepen. Maar toch, mooi werk. Heel fijn artikel om te lezen!
Marion onlangs geplaatst…100 Happy Days #2
Mooi om te lezen! Ik heb voor de Pabo ook SPH gedaan en in de gehandicaptenzorg gewerkt. Ik vond het mooi werk. De mensen zijn zo eerlijk en oprecht. Ik heb respect voor je werk, crisisdienst lijkt me ook heel zwaar.
Maike onlangs geplaatst…Eerder opstaan om te bloggen
Bijzonder om te lezen. Mijn tante werkt bij Jeugdzorg. Maar dit is toch weer heel anders. Ik kan me voorstellen dat geen dag het zelfde is! Liefs, Eva
Eva onlangs geplaatst…Ruzie maken..
Mooi om te lezen! Ik vind het erg mooi werk!
Saskia onlangs geplaatst…Budget of high end?
Mooi om te lezen. Mooie afbeeldingen en spreuken heb je ook gebruikt. Die passen echt bij het artikel.
Het lijkt mij een heel mooi beroep.
Patricia Schmitz-Heres onlangs geplaatst…Vrijdag de 13e: Geloof of bijgeloof?
Het lijkt me een enorm dankbaar beroep. Volgens mij geeft het zoveel voldoening om mensen de ondersteunen die het zwaar hebben, zeker als er zo’n groot verloop is omdat ze maximaal een jaar mogen blijven.
Lauriëtte onlangs geplaatst…Homemade; Spaghetti met kaas en bacon
Het is een prachtig beroep en heeft enkele raakvlakken met een verpleegkundige. Het lijkt mij een heel dankbaar en waardevolle baan!
Lifesabout onlangs geplaatst…5 doelen voor 1 mei 2015
Wat een bijzondere maar ook hele heftige baan. Vrees dat ik het niet zou kunnen opbrengen dus des te meer respect voor jou. Je bent enorm waardevol 🙂
Jess onlangs geplaatst…Sam’s food diary #2
Interessant om te lezen deze rubriek, weer zo’n interessante baan:)
Wel een hoop negativiteit zeg, bij de vooroordelen, zo jammer. Lijkt me heel mooi en dankbaar werk! Hopelijk helpt dit artikel om weer een aantal vooroordelen de wereld uit te helpen!:)
Miranda onlangs geplaatst…Mijn zwangerschapsfavorieten
Ook werkzaam in de Gehandicaptenzorg en krijg ook vaak te horen dat ze het knap vinden dat ik dit werk doe. Crisisopvang lijkt mij ontzettend pittig en zeker uitdagend. Ik heb ook wel eens gewerkt op problematische groepen maar zoek nu toch liever een rustigere werkplek uit.
Anita | mindjoy onlangs geplaatst…What’s on my mind #2
Lijkt me zwaar, maar heel dankbaar werk! Zelf heb ik een tijdje met risicojongeren gewerkt en ook daar zijn helaas veel vooroordelen, dus ik snap je punt helemaal.
Chantal onlangs geplaatst…Hallo Muur – Erik Jan Harmens
Wat een bijzonder werk. Goed dat je die drempel over bent gestapt!
Nicole onlangs geplaatst…Als ik een minuut gratis mocht winkelen…
Ik heb het geduld niet om in de gehandicaptenzorg te werken, vind het ook altijd knap als mensen dat wel kunnen!
Eline onlangs geplaatst…Frambozen kokos cupcakes
Mooi om te lezen. Het lijkt mij een prachtig beroep! Ik heb ooit vrijwilligerswerk gedaan bij mensen met een handicap en dat vond ik heel fijn. Je krijgt zoveel dankbaarheid terug.
Vanessa onlangs geplaatst…CVS: 5 dingen die niet meer vanzelfsprekend zijn
Voor mij als psychologe ook heel interessant om te lezen! Zelf sta ik eerlijk gezegd ook niet te springen om met mensen met een verstandelijke beperking te werken… Hoewel ik er ook geen ervaring mee heb en het inderdaad misschien beter zou kunnen meevallen dan gedacht! Ik zou ook eens uit m’n comfortzone moeten stappen 😉
Kim | Kimsbloglife onlangs geplaatst…Genomineerd voor de Liebster Award!
Heel mooi om te lezen. Het lijkt mij best een though job en niet iedereen zou dit aankunnen.
Nesrin onlangs geplaatst…Shaping jeans H&M ( flat butt, bouwvakkersdecolleté en meer)
Ha Kelly, ik kijk elke keer weer uit naar deze rubriek! Even een kijkje nemen bij iemand anders… Erg interessant!
Vooral dit beroep spreekt mij enorm aan, zeker nu ik een carriereswitch overweeg.
Fijne dag!
Echt een feest der herkenning!!! Ik loop ook stage met jongeren met een licht verstandelijke beperking. Ik was hier eerst ook bang voor, maar ben nu ook verliefd geworden op de doelgroep en het werk! Ook merk ik dat er veel vooroordelen zijn en soms schaam ik me dood voor de manier waarop mensen praten over deze groep of tegen ze doen.
Kortom, heel mooi artikel!!!
Eline onlangs geplaatst…Mommy knows best
Wat mooi om te lezen. Zelf heb ik een gehandicapt zusje en ik vind het altijd erg ‘mooi’ om te zien hoe alles daar in z’n werk gaat.
Dita onlangs geplaatst…Bloesemtakken
Wat leuk om dit te lezen! Ik loop op dit moment stage op een bopz woning in de gehandicapten zorg. Voor nu vind ik het leuk maar ik zou er in de toekomst niet willen werken ( vaak agressie en werken met dwang spreekt mij niet aan) Wel vind ik het heerlijk om met lvb-ers te werken ! Jammer hé van al die vooroordelen…
xx
Curly Creative onlangs geplaatst…Instagram addict
Wat een mooi en belangrijk werk doe jij! Het lijkt mij zwaar werk maar ook heel dankbaar denk ik. Fijn dat je de laatste 2 jaar een baan hebt waar je trots op bent!
Xaviera onlangs geplaatst…Thoughts & Tea #11 – Lentekriebels
Wat een super leuke en interessante ‘Wat doe jij van 9 tot 5?’! Ik studeer momenteel zelf ook SPH, en wil graag ook in de gehandicaptenzorg gaan werken. Erg interessant om dit zo te lezen nu ik mij aan het oriënteren ben voor stage volgend jaar! 🙂 Bedankt ‘Jenny’ voor het delen van je verhaal!
Ilse onlangs geplaatst…Depressie; word jij gelukkig van sporten?
Ik doe ongeveer dezelfde richting als jou volgens mij , alleen bij ons in België noemt dat orthopedagogie 🙂 mijn vorige stage liep ik bij kinderen met een ernstig meervoudige beperking, een zware doelgroep! Maar ik kreeg er zoveel voldoening van terug! Wat hebben wij toch een mooie job, denk ik vaak!
Anneleen onlangs geplaatst…#PlukhetGeluk project 5