Marieke werd jarenlang gepest: Op woensdag heb ik een rubriek op Kellycaresse.nl waarin aangrijpende verhalen van bezoekers worden gedeeld. Op het oproepje kwamen prachtige verhalen binnen, zowel anoniem als mensen die dit met hun eigen naam willen delen. Iedere woensdag kunnen jullie hier een nieuw aangrijpend verhaal lezen, ook kun je je nog steeds opgeven om je verhaal in te sturen. Vandaag heb ik het aangrijpende verhaal dat ik ingestuurd heb gekregen van Marieke. Op haar vijfde is vastgesteld dat ze slechtziend en slechthorend is. Hierdoor is ze veel gepest en heeft ze van alles meegemaakt. Ze deelt vandaag haal openhartige verhaal en hoopt jullie hiermee te kunnen inspireren. Ik ben heel erg geïnspireerd door het verhaal van Marieke. Ben je benieuwd naar haar verhaal? Lees dan verder.
Marieke: Mijn verhaal begint toen ik vijf jaar oud was. In die tijd is er bij mij ontdekt dat ik slechtziend en slechthorend ben. Hierdoor had ik moeite met bepaalde dingen op school. Mijn kleuterjuf vond mij maar een apart kind en had in mijn ogen totaal geen begrip voor mijn situatie. Ze liet me vaak werkjes doen die te moeilijk voor me waren en deed ik het niet goed, dan moest ik net zo lang doorblijven gaan tot ik het af had en goed gemaakt had. Vaak moest ik dan door blijven gaan tijdens het speelkwartier. Dan zat ik in mijn eentje in de klas terwijl de rest lekker ging buitenspelen. Ook mocht ik nauwelijks in de poppenhoek spelen, iets wat ik erg graag deed… Ik voelde me totaal niet op mijn gemak, mijn ouders kregen dit door en stuurde me naar een andere school om vanaf groep 3 helemaal opnieuw te beginnen. Groep 3 en 4 waren erg leuk, ik kon goed meekomen en had een leuke klas. Maar dat veranderde toen ik naar groep 5 ging. Onze klassen werden gesplitst en ik kwam bij de grootste pestkoppen van de school in de klas. Opeens had ik geen vrienden meer en bestond mijn dag uit overleven. Dit heeft tot groep 8 geduurd.
Jarenlang gepest
Ik hoopte een goede nieuwe start te maken op de middelbare school. Ik had een school uitgekozen waarvan ik dacht dat er niemand van mijn basisschool naartoe zou gaan. Helaas bleek dit wel zo te zijn, een klasgenoot ging er ook naartoe en kwam zelfs bij me in de klas. Zij stookte de boel op door te vertellen wat voor een raar kind ik was en het begon weer van voor af aan. Er zat toentertijd een jongen bij me in de klas die al zijn frustraties op mij afreageerde. Slaan, schoppen, de halve school tegen me opstoken, mijn vinger breken enzovoorts. Ook anderen probeerden me uit de tent te lokken, en als ik voor mezelf opkwam, kreeg ik de volle lading terug. De jongen werd van school gestuurd waardoor het iets rustiger werd, maar voor mij was het klaar. Ik wilde zo graag van school af. Mijn ouders hebben hun best gedaan om een school voor mij te zoeken, maar hoe ze ook hun best deden, niemand wilde me hebben omdat ze bang waren dat het ook op hun school zou gebeuren waardoor hun goede naam beschadigd zou worden. Ik raakte op mijn vijftiende depressief en heb ook toen twee zelfmoordpogingen gedaan. Hierdoor moest ik in therapie en kreeg ik antidepressiva die ik helaas tot op de dag van vandaag nog steeds slik.
Hoe ik de laatste 2 jaar op het VMBO heb volgehouden is mij een raadsel, maar ik heb hard geknokt en mijn diploma gehaald. Na het VMBO ging ik HAVO doen op het volwassenonderwijs. Daar heb ik twee hele fijne jaren gehad, waar iedereen elkaar respecteerde. Zo kon ik ook mooi mijn HAVO diploma behalen waar ik nog steeds erg trots op ben. Na de HAVO ging ik naar de PABO. Voor mij een complete omslag, ik zat met alleen maar meiden in de klas en de studie bleek te zwaar voor me. Het was gewoon een groot roddelhuis waar ik me totaal niet op mijn gemak voelde. Daardoor besloot ik te stoppen. Dat voelde voor mij als falen en hierdoor ben ik op mijn negentiende in een heel diep dal terecht gekomen. Ik zat zo met mezelf in de knoop dat ik geen uitweg meer zag en hierdoor mijn derde zelfmoordpoging heb gedaan.
Het bleek dat ik een posttraumatische stressstoornis had en daar was professionele hulp voor nodig om dat te verhelpen. De therapie sloeg redelijk goed aan en na een jaar thuis geweest te zijn besloot ik weer om een opleiding te gaan volgen. Ik heb toen een MBO opleiding tot Front-Office gevolgd, wat goed ging en waar ik ook mijn diploma voor gehaald heb.
Op mijn 21e ging ik met mijn ouders op vakantie naar Turkije. Daar leerde ik een jongen kennen en we werden verliefd. Ik zat zo op een roze wolk dat ik niet doorhad dat die jongen mij gebruikte. Vooral voor geld. En ik bleef hem geld sturen, omdat ik zoveel van hem hield. Toen ik erachter kwam dat hij helemaal niks om me gaf, voelde ik me een grote mislukking, kon er dan ook helemaal niks goed gaan en werd me dan ook helemaal niks gegund?
Ik ben nu 26 jaar en ik heb nog dagelijks last van mijn verleden. Zo heb ik moeite om me te bevinden in grote groepen, kan ik mensen niet goed vertrouwen, bind ik me te snel aan mensen en kan ik moeilijk omgaan met teleurstellingen. Ik probeer altijd aardig te doen naar anderen en ik sta voor iedereen klaar. Ik heb er daarom ook erg veel moeite mee als ik niet gewaardeerd word zoals ik ben.
Daarom probeer ik nu te genieten van de dingen die me wel gegund worden. Mijn vrienden kun je op 1 hand tellen, maar de vrienden die ik heb zijn me dierbaar. Ook mijn ouders en zus zijn me dierbaar omdat ze me altijd hebben gesteund. Ik geniet van de kleine dingen om me heen en binnenkort ga ik een aan een nieuwe uitdaging beginnen op het werk waar ik erg naar uitkijk. Ook hou ik erg veel van reizen en ik ga dit jaar dan ook voor het eerst verder dan Europa, namelijk naar Mexico, Playa del Carmen. Lekker strand afwisselen met wat cultuur. Tevens ben ik flink aan het sparen voor mijn droomreis. Ik wil namelijk lekker gaan reizen door Zuidwest – Amerika en ik hoop dat volgend jaar te mogen gaan doen.
Verder heb ik een boekje gemaakt waar al mijn favoriete dingen instaan, van muziek tot boeken. Ook heb ik daar een to-do list instaan met dingen die ik allemaal nog wil gaan doen in mijn leven, en ja ze zijn haalbaar! Als ik me down voel dan kijk ik hierin en dan krijg ik vaak altijd weer een smile op mijn gezicht.
Mensen die in een dergelijke situatie zitten of hebben gezeten en geen uitweg meer vinden wil ik iets meegeven: GEEF NIET OP! Maar doe dingen die JIJ leuk vindt en maak to-do lijstjes! Zo kun je altijd terugkijken naar de dingen die jij leuk vind en die het waard zijn om voor te leven!
Groetjes, Marieke
Volg mij via Bloglovin’ , Twitter , Instagram of Facebook of Youtube.
Jeetje wat heftig! Wat een enorme impact zoiets heeft op je leven is echt schokkend. Die pesters hebben dat vast nooit doorgehad. Dit maakt me nog meer gefocust om pesten, of alleen al lachen als iemand een foutje maakt, de kop in te drukken tijdens mijn lessen. Bedankt voor je verhaal! Je bent ongelofelijk sterk en het is super dapper dat je je verhaal hebt ingestuurd ♡
Lidewij onlangs geplaatst…Magic Bodyfashion Body Shaper en Comfort Cami
Jeetje wat een heftig verhaal! Knap dat je zo in het leven staat en dit hier wil delen
Dita onlangs geplaatst…Een middagje bootje varen
Wat een heftig en aangrijpend verhaal. Knap hoe je nu in het leven staat.
Petra onlangs geplaatst…De groei van mijn kanjer
Pfoee pesten is niet niks, knap dat je zo volgehouden hebt. Liefs
Bibian onlangs geplaatst…Hoe hebben we elkaar gevonden?
Jeetje wat een heftig verhaal! Maar wat ben jij sterk nu, door je verhaal hier te vertellen! En wat knap dat je je leven nu zo positief mogelijk probeert te leven!
Geertje onlangs geplaatst…Wat Zijn Ze Toch Al Groot…
Pesten is iets wat zoveel pijn kan doen, daar moet echt een eind aan komen 🙁
Lauriëtte onlangs geplaatst…Nieuwe spulletjes van de Intratuin
Wat heb jij vreselijke dingen meegemaakt. Ik vind je enorm sterk overkomen.
Jess onlangs geplaatst…Een lichtje in de nacht
Mensen hebben geen idee wat een litteken pesten achterlaat!Ik vind het onwijs sterk van je dat je hier jouw verhaal doet, en hoe je nu in het leven staat!
D. onlangs geplaatst…EASTER IDEAS
Jeetje wat een heftig verhaal. Ik ben ZO ZO ZO tegen pesten, persters weten vaak niet wat ze eigenlijk voor een schade achterlaten… En jouw boekje met fijne dingen lijkt me echt een lichtpuntje in donkere dagen. Ik vind je sterk overkomen 🙂
Manon onlangs geplaatst…Hoe hebben we elkaar gevonden?
Dank je wel voor het delen, Marieke. Pesten maakt je hele leven kapot totdat je eindelijk sterk genoeg bent om te doen wat jij doet: niet opgeven en genieten van de dingen die jij leuk vindt en de mensen waar jij van houdt. Helaas voordat je dat zelfvertrouwen, wat al die jaren door anderen de grond in getrapt is, weer gevonden hebt….. Ik heb bewondering voor je. Je mag heel trots zijn op jezelf.
Marion onlangs geplaatst…What’s Up Wednesday? What? Oh… whatever
Helaas zijn veel dingetjes die ik lees in het verhaal van Marieke enorm herkenbaar.
Zelf heb ik overigens geen to do lijst gemaakt maar wel schreef ik elke dag de smilenotes van die dag op en ben ik bijna een jaar naar het buitenland gegaan om het echt voor eens en altijd af te sluiten.. Dat heeft mij enorm geholpen! Plus dat ik nu mijn gevoelens deel en erover schrijf.. Dat zorgt ervoor dat ik niet terug val.
Erg knap Marieke dat je dit zo op papier hebt gezet!!
Nicole onlangs geplaatst…Bucketlist Fay
Wat een heftig verhaal Marieke! Dit komt echt heel erg bij me binnen. Mijn vriend is ook jaren gepest op de basis- en middelbare school en hij heeft hierdoor ook nog steeds heel weinig zelfvertrouwen. Dat raakt je weer iedere dag… Die impact is zó groot!
Ik wens je alle goeds toe en hoop dat je al je dromen waar kan maken! Tof dat je tóch steeds volgehouden hebt en dat je er nog bent!
Linda onlangs geplaatst…Hij is opgestaan!
Jeetje wat heftig zeg! Ik vind het altijd een heel bizar idee dat mensen zo ontzettend ver kunnen gaan met pesten. De impact wordt door velen nog steeds onderschat. Heel knap dat je je verhaal wilde delen! x
Marloes onlangs geplaatst…Een dosis inspiratie voor je (toekomstige) huis!
Wat een heftig verhaal! Ik snap gewoon niet waarom mensen anderen met opzet pijn willen doen, ze beseffen zelf niet wat voor een grote impact dit heeft. Fijn dat het nu wel weer beter met je gaat en dat je weer kunt genieten van dingen;)
Super goed dat je ook aan dit soort onderwerpen aandacht besteed en ze niet uit de weg gaat!
Ciao,
Janneke
Janneke onlangs geplaatst…Zoom eens even uit: het grotere geheel!
Wat een heftig verhaal zeg, maar wat zo ontzettend knap en goed dat je nu je dromen achter na gaat! Daar is lef en durf voor nodig, je lijkt me een sterke vrouw die veel doorzettingsvermogen heeft! Echt heel knap. Tot op de dag van vandaag snap ik niet dat het niet een keer afgelopen is met pesten. Toen ik stage liep op een basisschool sprak ik kinderen in groep 3 er al op aan wanneer ze iemand anders zwart maakte. Je hoort het gewoon niet te doen en je kunt er niet vroeg genoeg mer te beginnen door kinderen dat (af) te leren.
Saartje onlangs geplaatst…P2 Lash icon vs Dior Iconic overcurl.
Kippenvel en tranen, wat herkenbaar dit. Ik ben Godzijdank nooit depressief geweest, maar het heeft wel mijn hele leven invloed gehad. Wat knap van je dat je je verhaal gedeeld hebt en super dat je nu het beste van je leven probeert te maken! Respect, je lijkt me een sterke vrouw!
Bedankt voor jullie reacties! Doet me heel veel goed!
Ik heb het met kippevel en veel herkenning gelezen… Het is alsof ik mijn eigen levensverhaal lees en ik vind het mooi om te lezen dat je er ook aangewerkt hebt en met lijstjes werkt om te zien wat het leven waard is, en wat voor moois er in petto ligt.
Ook wil ik meegeven dat het leven soms oneerlijk lijkt als het op dit soort dingen aankomt, maar dat wij dit op ons pad krijgen om ervan te leren en er uiteindelijk alleen maar sterker uit te komen. En dat is je gelukt, en ik zie het altijd als een cadeautje (dit klinkt heel raar i know) dat dit op mijn pad is gekomen, omdat er wel een wijze les en kracht uit te halen valt als je het overwint. Ik heb precies hetzelfde gedaan, na het afronden van mijn therapie besloot ik vol voor het leven te gaan en in een jaar alles te doen wat ik wilde… mijn soort bucketlist light version… Ik wil mijn blog niet spammen , maar mocht je erover willen lezen stuur ik je graag de link!
Veel liefs en geluk ,
kelly jayne
Wat heftig zeg! Ik ben in mijn basisschooltijd een paar jaar heel erg gepest, en dat alleen al heeft een enorme stempel op mij achtergelaten, laat staan dat je dit allemaal mee hebt gemaakt. Dapper dat je het met ons deelt, en heel veel succes gewenst voor je toekomst, je komt er wel!
Jorien onlangs geplaatst…Happy Times #2
Jeetje wat heftig… Heel erg knap dat je dit durft te delen & ik wens je het beste voor de toekomst!
Hannah onlangs geplaatst…Update | Wat ik zoal gedaan heb de afgelopen maand…
Wat ontzettend heftig zeg. En knap hoe jij je er doorheen slaat! Al het beste voor de toekomst! En wat heerlijk die droomreis. Maak er maar het allerbeste van!
Marloes onlangs geplaatst…Shoplog: H&M, Nike Air Max, MAC & BOQZ
Kellyjayne ik zou graag een kijkje op je blog willen nemen fijn om eens een keer met iemand te praten die iets soortgelijks heeft meegemaakt
Hoi Marieke, je kan daar mijn emailadres vinden, je mag altijd mailen als even iets kwijt wil of ervaringen wil delen ? 🙂
kellyjayne onlangs geplaatst…the Liebster award- deel 1
Wow elke week zet dit artikel mij aan het denken! waarom heeft altijd iedereen wat te zeuren… als je dit soort verhalen leest kom je er achter dat je het toch niet zo slecht hebt!
Femke onlangs geplaatst…10 geluk momentjes april #2
Kippenvel…wat prachtig en inspirerend om jouw verhaal te lezen, en hoe jij het allemaal hebt aangepakt. Laat iedereen doen, ze zijn jouw verdriet echt, echt niet waardig! Geniet van elk moment, en van de leuke reizen in het vooruitzicht waar ik stiekem heel jaloers op ben 🙂 Dit artikel heeft mij enorm aan het denken gezet over het leven, wat ik al bereikt heb en wat voor mezelf werkpunten zijn. Bedankt!
Stien, bedankt voor je bericht en ik ben blij dat ik je heb kunnen inspireren
Wauw! Met open mond heb ik jou verhaal gelezen. Wat een kanjer ben je hoe jij hier doorheen slaat! Respect!
Geniet van je reizen.
Kirsten onlangs geplaatst…Mijn verzameling Disneyfilms